1. ما هیچ وقت نگفتیم که موخان خارجی به صورت مطلق قابل اعتماد نیستند. بلکه گفتیم تا وقتی روایات ایرانی داریم، نباید دست گدایی به سوی مورخان غربی دراز کنیم. مخصوصاً اینکه مورخان غربی در یکی دو قرن اخیر، پیاده نظام استعمار بودند 2. منابع زرتشتی و روایات ایرانی تأیید میکنند که همبستری با محارم در دین زرتشتی کردار نیک شمرده میشد. منابع تاریخی خارجی هم بر این گزارش‌ها مهر تایید زدند. خب وقتی این طور هست چرا نباید قبول کنیم؟ 3. این شما هستید که هر جا غربی‌ها از کوروش تمجید کنند (و به نفع شما باشد) می‌پذیرید و هر جا به ضررتان باشد نمی‌پذیرید.

1. گاتها یک کتابچه 40 صفحه‌ای هست. طبیعیه که خیلی چیزها درش نیومده. مثلا جشن نوروز، مهرگان، جشن سده و صدها سنت زرتشتی در گاتها نیومده. قرار هم نیست همه چیز در گاتها بیاد. 2. گاتها با همین حجم کم، بسیار نامفهوم هست و بیشتر عبارات اون قابل ترجمه نیست. نشونه ش این که بیشتر ترجمه‌های گاتها با هم خیلی فرق دارند. پس خیلی قابل استناد (نفی و اثبات) نیست. 3. با این که گاتها خیلی خلاصه و مبهم هست با این حال باز هم در این کتاب به بحث همبستری با محارم اشاره شده است (به گزارش ماریژان موله) در همین کتاب که دانلود کنید سندش اومده.

اولا این اثر پاسخی است به علیرضا شاهپور شهبازی! ثانیا شما اصلا نوشته شاهپبور شهبازی را نخواندید! چون اون تأیید کرده که خیلی از شاهان و پهلوانان و موبدان زرتشتی این کار رو میکردند! فقط زور زده که بگه همه این کار رو نمیکردند و یک رسم حتمی نبوده! اما لابلای حرفهاش بارها اعتراف کرده که این رسم بدجوری شایع بوده. این قدر هم بهونه گیری نکن. قرار نیست ما 100 درصد یک متن رو نقل کنیم. بلکه اون بخش هایی که به کارمون میاد رو نقل میکنیم. این راه درست و منطقی هست. لجبازی نکن. بهونه هم نیار