مسیحیان همواره بیان می‌کنند که آموزه‌ی تثلیث را باید قبول کرد هرچند که به خاطر غیر قابل فهم بودنش آن را درک نکنیم، که البته این سخنی به دور از خرد می‌باشد، اما مشکل بزرگتر بدین شرح است که اصلا هیچ گونه اشاره‌ای به تثلیث در کتاب‌مقدس مسیحی نشده و این آموزه هیچ گونه مستند کتاب مقدسی ندارد، لذا در طول تاریخ مسیحیت همواره متفکرانی بوده‌اند که با آن مخالفت نموده و البته مجازات شده‌اند.

علی‌رغم ادعایی که مسیحیان مبنی بر همسانی و هماهنگی اعتقادات مسیحی با ایمان مسیحی می‌کنند، به دلیل اینکه حقایق نمی‌توانند مغایر هم باشند، اما در آموزه‌ی تثلیث به روشنی شاهد تعارض شدید بین فهم آن و گزاره‌های عقلی هستیم، تثلیثی که ایمان به آن نه ورای عقل بلکه معارض آن است.

علی‌رغم اینکه مبلغان تبشیری سعی دارند که خدای اسلام را خدای ترس و آتش نشان دهند ولی با مراجعه به کتاب‌مقدس مسیحی این نکته دریافت می‌شود که در این کتاب هم خدا، جهنمی پر از آتش و عذاب ابدی برای شریران آماده کرده است.

در اسلام و مسیحیت دو چهره‌ی کاملا متفاوت برای حواریون ترسیم شده است؛ اسلام حواریون را انسانهایی با ایمان و مخلص و نیکو می‌داند که به خدا کمک می‌کنند اما در مسیحیت به جرأت می‌توان گفت مقام حواریون از انسانهای عادی هم پایین‌تراست چرا که در مورد آنها با الفاظی مانند بی ‌ایمان، سست عنصر و بی وفا یاد می‌شود.

حکم طلاق در مسیحت با محدودیتهای بسیار زیادی مواجه است و فرد تنها در صورتی می‌تواند طلاق بگیرد که همسرش زنا مرتکب شده باشد و هر دلیل دیگری مانند اختلافهای اخلاقی و غیره، طبق کتاب مقدس مسیحیت، مجوز موجهی برای طلاق نیست. اما امروزه می‌بینیم که این حکم توسط روحانیون مسیحی مخصوصا پروتستان‌ها به راحتی نادیده گرفته می‌شود و طلاق را جایز می‌دانند!

مسیحیت دینی است که برخی از اعتقادات اساسی خود را از ادیان دیگر وارد کرده؛ به عنوان مثال یکی از این ادیان برهمنیزم در هندوستان است که تثلیثی به نام تریمورتی را ارائه می‌نماید که کارایی اقانیم آن مشابه کارایی اقانیم تثلیث مسیحی است.