ملی گرایی
تمام اسناد تاریخی نشان می دهد که حضور ماهی قرمز، سر سفره‌ی هفت سین، یک بدعت جدید است. این ماهی ها، اصالت چینی دارند. یعنی از چین به ایران و سایر نقاط جهان راه پیدا کردند. به علاوه اینکه نگه داشتن این ماهی ها در فضایی بسته و کوچک، مایه‌ی عذاب برای آن هاست.
در دانشنامه ایرانیکا (بزرگترین و جدیدترین دانشنامه ایران شناسی) آمده که هفت سین، یک سنت قدیمی نیست. بلکه شواهد نشان می‌دهد یک مسئله جدید است. ایده هفت سین، حاصل خیال پردازی‌های مردم است که با ذوق تبدیل به آیینی دلنشین شده است.
در اوستا هیچ ذکری از نوروز نشده است. اما شاهنامه می‌گوید که نوروز از زمان جمشید برگزار می‌شد. یعنی هزاران سال قبل از زرتشت. پس نمی‌توان نوروز را به نام زرتشت و زرتشتی‌گری سند زد. همچنین ایرانیان وقتی مسلمان شدند، جشن‌های زرتشتی را دور ریختند. اما نوروز را نگه داشتند. چون نوروز، نه یک جشن زرتشتی، بلکه یک جشن میهنی ایرانی بوده است.
نوروز باستانی متفاوت از نوروز ایرانی است. در نوروز باستانی، طبق اسناد تاریخی، چه بسا نوروز در وسط پاییز یا تابستان برگزار می‌شد. اما نوروز ایرانی مختص آغاز بهار است. همچنین شاهان گردن‌کش برای تحمیل نوروزِ مدّنظر خود به مردم، مجازات‌های سنگینی را إعمال کردند. گذشته از همه این سخنان، نمادهایی که امروزه سمبل نوروز است، متفاوت با نمادهای باستانی است. از قرآنِ سفره هفت‌سین گرفته تا دیوان حافظ و ماهیِ قرمز و دعای یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ !
نوروز باستانی، نوروز پادشاهان و فرصتی برای سلاطین و حکام مستبد بود تا شکوه و عظمت ظاهری خود را به رخ ملت‌ها بکشانند. اما ایرانی‌های مسلمان به طرز زیرکانه ای این نظم و قالب را به نفع خود تغییر دادند.» ایشان حقیقت نوروز را یک «حقیقتِ مردمی» دانستند و تاکید کردند: «نوروز امروز، نوروز باستانی نیست، بلکه نوروز ایرانی و نوروز ملت مسلمانی است که از...
دریافتم که جریان باستانگرای برانداز مدعیِ آریایی تا چه میزان سطحی و ناپخته هستند. بنده که همواره نوروز را بارها به صورتی آشکار تبریک گفتم و بسیار هم به آن علاقه‌مندم. اما چرا آنان گمان کردند من از نوروز متنفرم؟! جز اینکه این جماعت، چشمانی کم‌سو و حواسی پَرت دارند و از تحلیل ساده‌ترین مسائل ناتوانند؟!
آیا می‌دانید عبارت «هر روزتان نوروز» از کجا آمده؟ اولین بار امیرالمومنین علی (علیه السلام) این عبارت را به ایرانیان تعلیم داد. جمعی از ایرانی‌ها به کوفه رفتند و به مناسبت نوروز، برای امیرالمومنین هدیه‌‌ای بردند. آنجا بود که مولا فرمودند...
هر ساله یهودیان به ویژه صهیونیستها، جشنی برگزاری می‌کنند تحت عنوان پوریم (Purim) که این جشن، طبق کتاب مقدس یهودیان، سالروز قتل عام ایرانیان به دست یهودیان در عصر هخامنشیان است. بدین صورت که یهودیان در عصر حکومت خشایارشا (یا شاید اردشیر هخامنشی) دست به ترور و کشتارِ حدود 80 هزار ایرانی زدند.
انجمن کلیمیان ایران، در سالروز عید پوریم (روز ایرانی کُشون... روزی که به ادعای خودشان، در عصر خشایارشا، یهودیان موفق شدند که بیش از 80 هزار ایرانی را قتل عام کنند) پیامی صادر کرد و در آن، جشن پوریم، روز پیروزی یهودیانِ یکتاپرست بر کفار را تبریک گفت.
شیمون پرز (رهبر سابق اسرائیل) روز پوریم (سالروز قتل عام ایرانیان) را در کودکان صهیونیست جشن می‌گرفت. در این زمینه کافی است عبارت «מסיבת פורים נשיאותית בבית הנשיא» را جستجو کنیم. فیلم‌ها و تصاویر این جشن‌ها را می‌توان دید.
خشایارشا پادشاه هخامنشی بر سرزمین پهناوری حکومت می‌کرد که بخشی گسترده از جهان آن روز را در بر می‌گرفت و شامل یکصد و بیست و هفت استان بود. او در سال سوم سلطنت خود در کاخ سلطنتی شوش جشن بزرگی برپا نمود و تمام بزرگان و مقامات را دعوت کرد. فرماندهان لشکر پارس و ماد همراه با امیران و...
صهیونیستها هر ساله، پوریم را با عنوان "ایرانی کُشون" در اراضی اشغالی قُدس جشن می‌گیرند. آنان درباره‌ی این جشن، عبارتی مشهور دارند و می‌گویند: «باید به قدری مشروب خورد تا فرق "سلام" و "ناسزا" را متوجه نشویم».
باستانگرایان حتی حاضر به کمترین انتقادی نسبت به یهودیان نیستند. حتی حاضر نشدند جشن‌هایی که به عنوان پوریم (سالروز قتل عام ایرانیان) در اسرائیل برگزار می‌شود را محکوم کنند. تا این حد وابسته به سرویس‌های صهیونیستی هستند.
هر سال، اکثر یهودیان در جشن پوریم (جشن ایرانی‌کُشون) سالروز قتل عام ایرانیان در عصر هخامنشیان را جشن می‌گیرند. اما اینکه چرا برخی نمی‌خواهند خصومت و کینه عمیق اسرائیل نسبت به ایرانیان را باور کنند، بسی جای پرسش است.