عکس
ذهبی عالم بزرگ اهل‌سنت که نامش ابوعبدالله شمس الدین محمد بن احمد قایماز ذهبی ترکمانیست، در سال 673 قمری متولد شد. او به‌عنوان برجسته‌ترین عالم رجالی اهل سنت شناخته می‌شود، که از هزار و دویست نفر راوی و محدث، حدیث نقل نموده است.
بن باز مفتی وهابیت، نام و ویژگی‌های حضرت مهدی (علیه السلام) را چنین بیان می‌کند:
ابوالحسن على بن عمر دارقطنى (م 385هـ) متهم به تشيّع است! چرا؟ زيرا او ديوان «سيد حميرى» را از حفظ داشت. ذهبى در تذكره مى گويد: «قال الخطيب... و حدثني حمزة بن محمد بن طاهر، أنه كان يحفظ ديوان السيد الحميرى، ولهذا نسب إلى التشيع...»
ذهبی گفته: «اوزاعی، شیخ الاسلام و عالم اهل شام بود.» او مانند ابوحنیفه، مالک، شافعی و احمد بن حنبل، صاحب مذهب بود.
بنابر روایات برداشت می‌شود، که اسلام، آنچنان مسلمانان را از غنا و ساز و آواز و لهو و لعب به دور داشته كه در سنن ابنماجه آمده:
«عن مجاهد، قال: كنت مع ابن‌عمر، فسمع صوت طبل فأدخل إصبعيه في أذنيه. ثم تنحى. حتى فعل ذلك ثلاث مرات. ثم قال: هكذا فعل رسول الله.»
در کتب حدیثی اهل‌سنت مطالب توهین آمیز به ساحت پیامبر اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله)، نسبت داده شده است از باب نمونه در سنن ابن ماجه آمده است:
پیروان سوسینوس اعتقاد به گناه نخستین را خلاف عقل می‌دانستند و معتقد بودند که انسان مانند آدم هنوز هم آزادی انتخاب بین نیکی و بدی را دارا می‌باشد و می‌گفتند اعتقاد به گناه ارثی خلاف منطق است...
تیلیشن، الهی‌دان مسیحی می‌نویسد: «از آغاز قرن 18 تا به امروز، این آموزۀ گناه است که بیش ازهمۀ آموزه‌ها در معرض حمله بوده است. اصطلاحِ گناه نخستین و به ارث رسیدن آن، مایۀ شرم و ریشخند بود». کتاب مسیحیت؛ آیین بی‌شریعت، حامد حسینیان، صفحه 22
علامه حلی در کتاب «منهاج الکرامة فی معرفة الامامة» یکی از روایاتی را که عنوان دلیل بر حقانیت عقیده شیعه در مورد امامت امیرالمومنین (علیه‌السلام) می‌آورد روایتی است که مشهور به «معرفت امام» است.
كارل كائوتسكى :
نظرات انجيل نويسان درباره بسيارى از مسائل غلط از آب درآمد... امروزه ثابت شده است كه انجيل ها و هيچ يك از آثار مسيحيت از سوى معاصران عيسى(ع) نوشته نشده است.
در حالی‌که در منابع اهل‌سنت آمده پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز در موارد مختلف فرمودند:
«لا یحل لمسلم أن یُروّعَ مسلماً.»
حلال نیست که مسلمان، مسلمانی دیگر را بترساند.»
احمد بن حنبل، مسند، مؤسسة الرسالة، 1421 هـ - 2001 م، ج38، ص163.
در منابع اهل‌سنت آمده پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده‌اند:
«کلُّ المسلمِ علی المسلمِ حرامٌ دمُه و مالُه و عِرضُه.»
«خون، مال، ناموس و همه چیز مسلمان بر مسلمان حرام است.»
احمد بن حنبل، مسند، مؤسسة الرسالة، ج۱۳ ص۱۵۹.
ابن تیمیه در عداوت با علی (علیه السلام) سنگ تمام گذاشته و گفته: «علی برای هوای نفس خودش جنگ‌ها را به راه انداخت، نه برای خدا، و همانند فرعون کشتار و فساد بر روی زمین را گسترش داد.»
توسل در اندیشه سلفی‌ها امری نامشروع است. اما شواهدی از رهبر سلفیان دیده می‌شود که توسل را در مواردی، امری صحیح می داند. در برخی موارد ابن تیمیه دارای جملاتی است که از آنها جواز توسل و حتی محبوبیت توسل فهمیده می‌شود. (ابوالعباس احمد بن تیمیه، مجموع الفتاوی، ج3، ص276)