آرامگاه عبدالبهاء
من عبدالبهاء هستم؛ اگه واقعاً پیروانم باور دارن که من به مردم فلسطین کمک کردم، پس چرا اونا نمیکنن؟! ....
در ماجرای سفر عبدالبهاء دومین پیشوای فرقه بهائیت در سال 1910 به کشورهای غربی، فیلمی به یادگار مونده که الان برای بهائیت دردسر ساز شده! ...
رهبران و تشکیلات بهائیت، انتشار تصویر، صوت و فیلم از پیشوایان بهائیت را به صورت عمومی ممنوع اعلام کردند و آن را مختص مناسبت‌ها و مراسم‌های خاص بهائی دانستند. اما بی‌شک انتشار تصویر، صوت و فیلم بهاء و عبدالبهاء، منجر به تقدس بخشی به آن‌ها می‌شود و گوشه‌ای از اشتباهاتشان را برای عموم به رخ می‌کشد.
عباس افندی یا عبدالبهاء، دومین پیشوای بهائیت بود که از کودکی، درس خیانت و خشونت را نزد پدر خود آموخت. او با زیرپا گذاشتن وصیت و پیش‌بینی پیامبرنمای بهائیت، برادرش را از جانشینی خود خلع کرد. عبدالبهاء در روابط سیاسی بسیار مرموز و زیرکانه عمل می‌کرد و همیشه به دنبال کسب حمایت قدرت‌ها بود. او در عین حال، خود را مسلمانی معتقد در فلسطین، جا می‌زد.
بهائیتی که برای اموال و مردم ایران دلسوزی می کند، چرا خود نه تنها در هیچ برهه ای کمکی به مردم ایران نداشته، بلکه بیشترین کمک را از ایرانیان فریب خورده دریافت می کند و همواره برای تحریم ایران می کوشند! اگر حمایت از مظلومان بر خلاف شعار وحدت عالم انسانی است، پس چرا بهائیت شعار آن را سر می دهد؟!