مسئولان رژیم اشغالگر صهیونیستی این روزها نسبت به خطرات جنگ داخلی احتمالی به سبب اختلافات گسترده در جامعه صهیونیستی هشدار می دهند و با درس آموزی از تاریخ گذشته یهودیت که دو حکومت یهودی به 80 سالگی نرسیدند، اکنون نگران نابودی این به اصطلاح حکومت یهودی غاصب در دهه هشتاد هستند.

از سال 2014 که حزب بهاراتیا جاناتا در هند به قدرت رسیده است، اتحاد هند و رژیم صهوینیستی از همکاری اقتصادی فراتر رفته و این حزب با الگوگیری از مدل این رژیم شیوه های ملی گرایانه، نژادپرستانه و خشونت ‌آمیز نظیر تبعیض، حمله فیزیکی و تخریب منازل را در برخورد با مسلمانان هند در پیش گرفته است.

پروژه زمین خواری صهیونیست ها که تقریباً پس از تصویب ‌نامه سازمان ملل در 1922 آغاز شده است، مسأله ای موجود در ماهیت صهیونیسم است. آنان هر چند این امر را مستند به تورات می کنند اما بر اساس دیگر فقرات تورات، این کار صهیونیست ها مشروع نیست؛ زیرا شرط اعطای این سرزمین ها به نسل ابراهیم(ع) وفای به عهد بوده است و حال آنکه آنان عهدی را كه با خدا بسته اند، حفظ نكردند.

سازمان موساد، عملیات ها و ترورهای خود را به کتاب های مقدس یهودیت یعنی تنخ و تلمود منتسب می کند که منطق و روح حاکم بر آن، قتل ‌عام و کشتار بی حساب و کتاب است.

بن سلمان در تصمیم جدیدش، اجازه واگذاری املاک مکه و مدینه را به صهیونیست ‌های دارای گذرنامه ‌های آمریکایی یا اروپایی داده است. این امر بر نفوذ آشکار آنان در حرمین شریفین افزوده و ممکن است خطر تکرار حادثه تلخ اشغال فلسطین و قدس این بار برای مکه و مدینه رخ دهد.

از جمله عوامل تأثیرگذار در تشدید تعرض ‌های مکرر صهیونیست ها به مساجد و اماکن مقدسه یا جرأت پیدا کردن آنها نسبت به این امر، خیانت عادی سازی ننگین روابط با رژیم صهیونسیتی برخی از کشورهای عربی، حمایت ارتش رژیم صهیونیستی، فتواهای نژادپرستانه خاخام های صهیونیستی، کوتاهی تشکیلات رام الله در حمایت از مساجد، حمایت ضعیف کشورهای عربی و اسلامی و سکوت موسسات بین المللی هستند.