بهاییت و شیخیه
بهائیت ادعا دارد که بر خلاف دیگر ادیان، کودکان بهائی در دین خود تابع والدین نیستند و پس از رسیدن به 15 سالگی، عقیده خود را انتخاب و در 18 سالگی تسجیل می‌شوند.
عرفان ثابتی بهائی در برنامه چشم‌انداز، علاوه بر توهین به اندیشه اسلامی آشکارا گفت که مشکل ما علاوه بر جمهوری اسلامی، اندیشه اسلامیِ مخالف سکولار هم هست.
بهائیت علّت حضور پررنگ اعضای خود در رژیم پهلوی را بخاطر اعتماد مقامات آن به بهائیان معرفی می‌کند؛ اعتمادی که ناشی از وفاداری به نظام حاکم، در اعتقاد بهائی است.
به بهانه مرگ تعدادی بهائی در جهرم، در جولای سال ۱۹۲۶، محافل بهائیت در کانادا و آمریکا، نامه‌ایی به رضاشاه نوشتند و در آن پس از چاپلوسی برای شاه، به مظلوم‌نمایی برای بهائیان پرداختند.
تشکیلات بهائیت به وسیله عناصر خود تلاش کرد تا جاسوسی چهار مزدور رژیم صهیونیستی را پنهان کند و در عوض با طرح مسائلی، خشونت قومی_مذهبی را برانگیزد.
مدت‌ها پیش از صدور حکم اعدام چهار جاسوس اسرائیل در ایران که 9 بهمن 1402 اجراء شد، عناصر بهائیت در اقدامی هماهنگ درباره آن، به شایعه‌پراکنی پرداختند.
رسانه بهائی به اسم دفاع از زنان خانه‌دار، درباره استقلال و حقوق زنان در ابعاد تحصیلی، شغلی، خانواده و اجتماع، سیاه نمایی کرد و به نقد جایگاه زن با نگاه فمنیستی پرداخت.
تشکیلات بهائیت در گزارشی از فعالیت‌های ۲۰۲۳ م خود، آشکارا از توجه به فرهنگ و سنت‌های کشورهای عربی، با هدف یافتن روزنه‌ای برای نفوذ خود سخن گفته است.
تأکید بهائیت بر تبلیغ کودکان موجب شده تا این سازمان، اقدام به تأسیس مراکز آموزشی برای کودکان در ایران کند و زمینه‌ی برخورد با مبلّغینش در کشور را فراهم سازد.
انجمن موسوم به دوستداران فرهنگ ایرانی، بنیادی مورد حمایت دولت آمریکا، اطلاعیه‌ای مبنی بر برگزاری سی و چهارمین مین کنفرانس سالانه خود در تاریخ 8 تا 11 شهریور ۱۴۰۳ منتشر کرد.
سایت ایران‌وایر وابسته به تشکیلات بهائیت مطلبی از یک بهائی همجنس‌گرا با عنوان «همیشه یک اقلیّت در اقلیّت بودم» منتشر کرد و به بازتاب زندگی فردی او پرداخت.
نظام سلطه‌ی جهانی پس شکست در جنگ سخت هشت‌ساله علیه ایران، برای بازگشت سلطه خود به کشور، جنگ نرم را در ابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... پیش گرفت.
بهائیت سال‌هاست که برای توسعه منابع انسانی خود و زمینه‌سازی تشکیل حکومت، بهائی‌سازی کودکان را به بهانه تواندهی روحانی در دستور کار قرار دارد.
برخی از رسانه‌های داخلی با انتشار گفتگوی بهرام بیضایی در کتاب «موزاییک استعاره‌ها»، کوشیدند تا با تبرئه این کارگردان بهائی، او را عاشق ایران و دلتنگ کشور نشان دهند.