بهائیت وشیخیه
بهائیان مدعی‌اند که پیشوایان ما، نه تنها به برابری انسان‌ها فرمان داده که حتی بهائیان را به فدا کردن جان و مال خود برای دیگران امر کرده‌اند. اما بر خلاف شعارهای فریبنده‌ای که عبدالبهاء به پدرش نسبت داده، جناب بهاء نه تنها گذاردن نام انسان را بر مخالفینش صحیح ندانسته، بلکه پیروانش را به خشونت علیه غیربهائیان ترغیب کرده است.
پیامبرخوانده‌ی بهائی بر خلاف تفسیری که از قیامت ارائه داده و آن را به ظهور پیامبران تعبیر کرده، به مخالفین خود وعده‌ی آتش جهنم داده است. لذا در حالی که پیامبرخوانده‌ی بهائی تأویل گفتار خود را نهی کرده، چه توجیهی برای این تناقض وجود دارد؟! از طرفی چگونه ادعای زدودن تعصبات دینی با لایق آتش دانستن مخالفین خود قابل جمع است؟!
مبلغ بهائی در پاسخ به این پرسش که چرا رهبران بهائی به عنوان مدعیان پیامبری ایرانی، ادبیات فارسی را پاس نداشته‌اند، به نقل گفته‌ای از جایگاه زبان فارسی و پیش‌بینی جهان‌شمولی آن در سخنان پیشوایان خود اشاره کرد. این در حالیست که حتی نهاد رهبری بهائیت هم حاضر نشده برای تحقق این پیش‌گویی، دست‌کم پیام‌هایش را به زبان فارسی ارسال کند!
مبلّغ بهائی، منطق پیشوایان بهائیت را نهی از غرور و خودپسندی دانست؛ تا جایی که پیشوایان بهائی حتی از خیال برتر دانستن پیروانشان نسبت به مخالفین، نهی کرده‌اند. اما بر خلاف این ادعا، پیامبرخوانده‌ی بهائی، غیربهائیان را حرام زاده معرفی کرده است. با این حال، چگونه می‌توان مخالفین را برتر دانست و از حرام زاده بودن ایشان سخن به میان آورد؟!
مبلّغ بهائی با استدلال به گفته‌ی عبدالبهاء، عامل مذموم برشمردن هرگونه تعصب در بهائیت را دوری از حقیقت دانست. این در حالیست که اگر تعصب ناپسند است، پس چرا پیامبرخوانده‌ی بهائی، منطق مخالفینش را سَمّ مهلک دانسته و از هم‌نشینی پیروانش با مخالفین، به شدّت نهی کرده است؟! آری؛ اینست فاصله‌ی گفتار تا عمل در فرقه‌ی بهائیت!
مبلّغ بهائی یکی از دلایل حقانیت پیشوای خود را علم الهی و ادعای احاطه بر کتب را توسط او برشمرد. این در حالیست که پیامبرخوانده‌ی بهائی در کنار ادعای احاطه بر تمامی علوم، علم را مایه‌ی گرفتاری و زندانی شدن خود برشمرده و علوم مختلف (نظیر علم بیان، علم معانی، ایجاز، صرف و نحو) را موجب سلب راحتی و آسایش از خود برشمرده است.
در حاشیه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تشکیلات بهائیت تلاش نمود تا نقش ابزاری خود را برای فشار بر کشورمان ایفا کند. آری؛ در شرایطی که آمریکا به دنبال بهانه‌ای برای تحریم و فشار بیشتر بر مردم ایران، برای توجیه زورگویی و عهدشکنی خود است، تشکیلات بهائیت با سیاه‌نمایی، وظیفه‌ی ابزاری خود را برای توجیه این رفتار ایفا می‌کند.
مبلّغ بهائی با ذکر عبارتی به نقل از ملحقات کتاب اقدس بهاء، پیامبرخوانده‌ی بهائی را پیام‌آور محو لعن و بدگویی خطاب کرد. این در حالیست که در همین کتابی که مبلّغ بهائی به آن استناد نموده، پیامبرخوانده‌ی بهائی حداقل دو مرتبه کسانی که از احکامش سرپیچی کنند را لعن کرده و عجیب‌تر آن‌که در همان صفحه، از لعن کردن، نهی کرده است!
پیامبرخوانده‌ی بهائی در کتاب اقدس خود، تراشیدن موی سر و همچنین بلند گذاشتن آن بیش از حد گوش‌ها را از جانب خدای تعالی ممنوع کرده بود. این در حالیست که تصاویر به جا مانده از ایشان، حاکی از داشتن موهایی است که خیلی بیشتر از حد گوش‌های‌شان بلند بوده و حکایت‌گر احکام ساختگی است که حتی خودشان هم به آن‌ها عمل نمی‌کردند!
وحید رأفتی (از مبلّغین بهائی)، وجود تعداد بیشماری از اشعار دیگران و کلمات عامیانه در نوشته‌جات به اصطلاح وحیانی پیامبرخوانده‌ی بهائی را موجب جذاب شدن کلام او برشمرده است! اما این ادعا در حالیست که پیامبرخوانده‌ی بهائی چنین روش نگارشی را دلیل بر اکتسابی بودن علوم نویسنده و نشان بر بطلان شخص مدعی دانسته است.
وقتی شاخه‌های مختلف اردوگاه جنگ روانی دشمن را برای ایجاد تشویش عمومی بررسی می‌کنیم، متأسفانه به نقش‌آفرینی برخی لیدرهای پیرو فرقه‌ی بهائیت برمی‌خوریم که ظاهراً به طور سیستماتیک، با دستورالعمل‌های صادر شده از سوی سرویس‌های خارجی، محوریت این جنگ روانی را به عهده گرفته‌اند و در رشد قیمت دلار و ترویج احتکار عمومی نقش‌آفرینی می‌کنند!
مبلّغ بهائی با استناد به کتاب اقدس پیامبرخوانده‌ی خود، بوسیدن دست دیگران را حرامی الهی برشمرد. این در حالیست که تصاویر و اسناد موجود گویای آن است که دومین پیشوای بهائیت عبدالبهاء، نه تنها با این حرام مقابله نمی‌کرد، بلکه اجازه به بوسیدن دستش می‌داد. از طرفی بوسیدن دست ظالمین و متجاوزین را نیز لازم برشمرد!
مبلّغ بهائی یکی از دلایل حقانیت پیامبرخوانده‌ی بهائیت را اُمّیت وی دانست. اما پس از آن‌که ادعای اُمّیت او در کودکی رد شد، متداول نبودن دروس او را دلیل بر اُمّیتش گرفت. این در حالیست که جناب بهاء در بزرگ‌سالی هم درس‌خوانده بوده و هر زمان که نیاز به فهم مطلب علمی داشته، به کتاب‌ها مراجعه می‌نموده و ادعای احاطه بر کتبش، پوچ است!
مبلّغ بهائی در دفاع از مسئله‌ی مساوات میان نر و ماده در بهائیت گفت: در آئین ما بر لزوم تساوی مرد و زن تأکید شده، تا جایی که حضرت عبدالبهاء این مسئله رو به گیاهان و حیوانات هم تسرّی دادند. این در حالیست که این ادعا از لحاظ علمی صحیح نبوده و بر فرض قبول آن از جهاتی دیگر، با گفته‌ی دیگر عبدالبهاء در خصوص برتری جنس نر، تناقض دارد!