نظر و عمل بهائیان درباره‌ی موی سر!
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مبلّغ بهائی در مواجهه با نمونه‌ای از عمل نکردن پیشوایان بهائی به احکام ساختی‌شان، راهی جز اختیار سکوت نداشت:
پرسش‌گر: اگر احکامی که پیشوایان شما صادر می‌کردند از جانب خدا بوده، پس چرا خودشان به آن‌ها عمل نمی‌کردند؟!
مبلّغ بهائی: مگر امکان دارد که پیشوایان ما بر خلاف احکامشان عمل کنند؟! آیا دلیلی هم بر این ادعایتان دارید؟!
پرسش‌گر: به عنوان نمونه پیامبرخوانده‌ی بهائی در کتاب اقدس خود، میزان موی سر را از جانب خدای تعالی این‌گونه معرفی کرده است: «لا تَحلقوا رُؤسَكم قَد زَيَّنها الله بالشَّعر ... لا يَنبغی أن يَتجاوزَ عن حدِّ الاذان هذا ما حَكمَ به مولی العالَمين [1]؛ سرهای‌تان را نتراشيد زيرا خداوند آن‌ها را با مو زينت داده است ... سزاوار نيست كه (موهای‌تان) از حد گوش‌ها تجاوز كنند. اين حكمی از جانب مولای عالميان است».
مبلّغ بهائی: خُب منظورتان از این بند کتاب اقدس چیست؟! یعنی پیشوایان ما موهایشان را تراشیده‌اند؟!
پرسش‌گر: گویا موهای بلند جناب بهاء و عبدالبهاء را در تصاویر به جای مانده از ایشان ندیده‌اید! موهایی که خیلی بیشتر از حد گوش‌های‌شان بلند بوده و حکایت‌گر احکام ساختگی است که حتی خودشان هم به آن‌ها عمل نمی‌کرده‌اند!
پی‌نوشت:
[1]. حسینعلی نوری، اقدس، نسخه‌ی الکترونیکی، بند 44، ص 42.
افزودن نظر جدید