زرتشت و باستانگرایی
هشت سال دفاع مقدس، میدانی بود که عیار مدعیان روشن شود. روحانیت شیعه در آن دوران، 3317 شهید تقدیم این آب و خاک کردند. علاوه بر این تعداد، بسیاری از روحانیون نامدار، فرزندان خود را فدای آرمانهای مذهبی و میهنی کردند...
سختویه پسر مازیار نیشاپوری در قرن 2-3 هجری زندگی میکرد. او در ابتدا زرتشتی بود تا اینکه در جوانی مسلمان شد و «أبو علی» نامیده شد. وی به دانش اهمیت میداد، حج به جای آورد و برای یاد گرفتن و یاد دادنِ حدیث به سرزمینهای مختلفی سفر کرد.
موبدان زرتشتی امروزه میگویند که فقط گاتهای اوستا را قبول دارند. این در حالی است که گاتهای 23 صفحهای، کتابی مبهم است و بیشتر متن آن قابل فهم نیست. حال چگونه ممکن است همه نیازهای بشر امروز از آن به دست بیاید؟ چگونه ممکن است این کتاب برای بشر کافی باشد؟
میلاس، شخصی زرتشتی بود که به دست ابو هُذَیل عَلّاف (درگذشت: 235 هجری) مسلمان شد. زمینهی اسلام آوردن او اینگونه بود که او در مجلس مناظرهای شرکت کرد که ابوهذیل علاف با ثنویها داشت. با پیروزی ابوهذیل در این مناظره، میلاس اسلام را برگزید.
امام سجاد (علیه السلام): خداوند بهشت را براى کسى آفریده که اطاعتش کند و کار نیک انجام دهد، هر چند غلامى حبشى باشد و جهنم را براى کسى خلق کرده که او را نافرمانى کند، هر چند آقازادهاى عربی باشد...
برخی از روی عناد و لجاجت و برخی دیگر از روی ناآگاهی اصرار دارند که حکیم ابوالقاسم فردوسی را زرتشتی جا بزنند، در حالیکه این ادعا، ظلمی بزرگ در حق فردوسی بزرگ است. آر سی زنر مانند دیگر شاهنامهپژوهان و ایران شناسان، فردوسی را مسلمان شیعه میداند.
گفت: ولی در ایران باستان، سهم دختر و پسر مساوی بود! گفتم: هرگز! در زمان ساسانی و در احکام زرتشتی آن دوران نیز، سهم پسران دو برابر سهم دختران بود. جالبتر اینکه همسر دومِ مرد و فرزندان او اصلا حقی از ارث نداشتند.
خرید و فروش زن در ایران باستان: دکتر کتایون مزداپور، در «چند سخن» مینویسد که در ایران باستان و بر اساس سنت مردسالاری، میشد حتی زن را فروخت. سالار دودمان (شوهر یا پدر و...) مالک تمام حق و حقوق اجتماعی زن شمرده میشد.
اگر نظام جمهوری اسلامی ایران با تاریخ ایران باستان دشمنی دارد، چه معنی دارد که این آثار باستانی را به ثبت جهانی برساند؟ بله، نظام حاکمیتی ایران، اساساً مشکلی با تاریخ باستان ندارد. بلکه مشکل، کسانی هستند که از تاریخ ایران، برای منافع شخصی سوء استفاده میکنند. باستانگرایان افراطی، بزرگترین دشمنان ایران هستند. چون تاریخ را بازیچه اغراض شخصی خود قرار داده اند.
باستانگرایان افراطی از شخصی به نام آرتاخه به عنوان یکی از دانشمندان ایران باستان نام میبرند. این در حالی است که از این شخص در منابع کهن تاریخی ایران نامی نیست. البته منابع یونانی از او نام بردند ولی بررسی شخصیت او نشان میدهد که اساساً دانشمند نامیدن او مانند این است که شخصی با ضریب هوشی پایین، به شوخی «پروفسور» نامیده شود.
شاپور شهبازی: کورش، ذوالقرنین نیست. ابوالکلام آزاد، کوشید که ذوالقرنین را با کورش تطبیق دهد. اما ادعای او یکسره از اسناد تاریخی بیبهره است. هرچند هدف ابوالکلام، خدمت به ایران بود. اما ادعای او نادرست بوده است.
گاتهای اوستا، کتابی است که معنا و مفهوم بسیاری از واژگان آن معلوم نیست. بین ترجمههای فارسی و غربی تقریبا اتفاق نظری وجود ندارد. بین ترجمههایی که اوستاشناسان غربی هم ارائه کردهاند، اختلاف نظر بسیار است. غالباً یک عبارت یه چند صورت کاملاً مختلف ترجمه شده است.
گاهی اوقات، برخی از خانوادهها، برای خودنمایی، اسمهایی برای فرزندان خود انتخاب میکنند که واقعاً معنای درستی ندارد. برخی هم به دنبال اسمهای اصیل آریایی هستند؛ برای این عزیزان (اگر فرزند پسر دارند) دو پیشنهاد نداریم. یکی چیشپیش (نام جد کورش) و دیگری گایانوس که هر دو اسامی اصیل هخامشی هستند.
کورش، از نسل چیشپیش بود. لذا پیشنهاد میکنیم که جماعت اسلام ستیز، مدتی این شعار را سرلوحه دهند: «چیشپیش پدر ماست، ایران وطن ماست.» تا نام و یاد این بزرگمرد زنده بماند. همچنین نام فرزندان خود را چیشپیش بگذارند.