پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بسیاری از باستانگرایان افراطی، به جهت عقده‌گشایی، نظام حاکمیتی جمهوری اسلامی را متهم به دشمنی با تاریخ ایران باستان می‌کنند. این در حالی است که دو اثر مهم هخامنشی، پاسارگاد و بیستون، به درخواست و پیگیریِ جمهوری اسلامی ایران، به عنوان میراث جهانی در یونسکو ثبت شد. این در حالی است که در دوران پهلوی، این آثار، به عنوان میراثی بومی و ملی شناخته می‌شد.

سند ثبت پاسارگاد به عنوان میراث جهانی در سازمان یونسکو، که در سال 2004 مصادف با 1383 خورشیدی توسط جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت:

http://whc.unesco.org/en/list/1106

سند ثبت کتیبه بیستون به عنوان میراث جهانی در سازمان یونسکو، که در سال 2006 مصادف با 1385 خورشیدی توسط جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت:

http://whc.unesco.org/en/list/1222

سند ثبت آثار باستانی شوشتر به عنوان میراث جهانی در سازمان یونسکو، که در سال 2009 مصادف با 1388 خورشیدی توسط جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت:

http://whc.unesco.org/en/list/1315

سند ثبت آثار باستانی مِیمَند به عنوان میراث جهانی در سازمان یونسکو، که در سال 2015 مصادف با 1394 خورشیدی توسط جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت:

http://whc.unesco.org/en/list/1423

سند ثبت آثار باستانی شوش به عنوان میراث جهانی در سازمان یونسکو، که در سال 2015 مصادف با 1394 خورشیدی توسط جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت:

http://whc.unesco.org/en/list/1455

سند ثبت آتشکده زرتشتی مربوط به عصر ساسانی به عنوان میراث جهانی در سازمان یونسکو، که در سال 2018 مصادف با 1397 خورشیدی توسط جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت:

http://whc.unesco.org/en/list/1568

به راستی اگر نظام جمهوری اسلامی ایران با تاریخ ایران باستان دشمنی دارد، چه معنی دارد که این آثار باستانی (و دیگر آثار) را به ثبت جهانی برساند؟ بله، نظام حاکمیتی ایران، اساساً مشکلی با تاریخ باستان ندارد. بلکه مشکل، کسانی هستند که از تاریخ ایران، برای منافع شخصی سوء استفاده می‌کنند. باستانگرایان افراطی، بزرگترین دشمنان ایران هستند. چون تاریخ را بازیچه اغراض شخصی خود قرار داده اند.