استاد عبدالحسین زرینکوب از بزرگترین تاریخ شناسان معاصر ایران نیز در کتاب «تاریخ مردم ایران» می‌نویسند که خویذوَگدَس (همبستری با محارم) در جامعه ساسانی رواج داشت که پس از ورود اسلام به ایران این رسم، محدود و ممنوع شده و رفته رفته از میان رفت.

موبدان زرتشتی و اشراف ساسانی، از ابتدا نسبت به مسلمانان کینه به دل داشتند و می‌گفتند که مسلمانان، متجاوز هستند و رفتارشان با «ما» درست نیست. اما به قول استاد زرینکوب، موبدان و اشراف ساسانی، وقتی قدرت دست خودشان بود همین بلاها را بر سر دیگران می‌آوردند. به تعبیری دیگر، مسلمانان چوب خدا را در دست داشتند. البته برخلاف ضرب المثل معروف که «چوب خدا صدا ندارد» آن چوب خیلی هم صدا داشت!

دکتر حسین بادامچی، دارنده مدرک دکتری تاریخ حقوق باستان از دانشگاه جانز هاپکینز امریکا (Johns Hopkins University) در کتاب «فرمان کورش بزرگ» می‌نویسد: کورش در حمله به بین النهرین، وقتی به ساحل دجله می‌رسد با سپاه اکد درگیر شده و آنان را شکست می‌دهد. سپس دراوپیس قتل و غارت کرد...

محمد بن زکریای رازی از دانشمندان بزرگ مسلمان ایرانی در قرن 3-4 هجری بود. او طبیب، داروشناس و شیمی‌دان و فیلسوف بود. اما قبل از همه این‌ها یک عالم دینی بود. او آثاری در دفاع از دین تالیف کرده ولیکن برخی از سر حسادت و برخی از سر انتقام‌جویی به او تهمت کفر و الحاد زدند.

خواجه شمس الدین محمد شیرازی، ملقب به «حافظ» و «لسان الغیب» در قرن هشتم از شاعران نامدار مسلمان ایرانی است. اما نکته جالب درباره حافظ آنجاست که او یک روحانی دینی بود. او شاگرد یکی از علمای پرآوازه آن دوران، قوام‌الدین عبدالله شیرازی، بود و در محضر او قرآن و فقه و حدیث آموخت و اشعار فراوان در مدح پیغمبر و آل پیغمبر دارد.

ادمین کانال زرتشتی درباره پل گاومیشان 3 ادعا مطرح کرد که از قضا هر 3 ادعایش دروغ از آب درآمد. به دروغ ادعا کرد این پل توسط زرتشتیان بنا شد. سپس ادعا کرد که این پل در سیل اخیر آسیب ندیده (که البته در همان فیلم روشن است که سیل به پل آسیب زده است). بعد مدعی شد که مسلمانان نقشی در ساخت پل نداشتند در حالیکه کتیبه روی پل نشان می‌دهد این پل به دست بدر بن حسنویه بنا شده است.