حقابه سیستان
عبدالحمید با یک قاعده شرعی به روسیه خرده گرفته و کم کردن حقابه خزر از رود ولگا را ممنوع دانسته است. این در حالیست که کشورهای به ظاهر اسلامی افغانستان و ترکیه، همین کار را با ضرر رساندن بیشتر به مسلمانان انجام داده‌اند، ولی یا به آنها تذکری نداده یا توصیه ملایمی به آنها کرده است.
عبدالحمید با شنیدن خبری مبنی بر کاهش محسوس آب دریای خزر و بسته شدن رودخانه ولگا توسط روسیه، به شدت این عمل را محکوم می‌کند و آن را نابود کردن دریای خزر می‌خواند و از جهت شرعی و بین المللی، ممنوع می‌شمارد؛ این درجه از انتقاد به روسیه، نشان از مخالفت غیرمستقیم او با نظام جمهوری اسلامی دارد.
برخی علمای اهل سنت که دلبستگی مذهبی به طالبان دارند، به جای اینکه از موضع رئیس جمهور در پیگیری حقابه هیرمند قدردانی کنند، با تندی به ایشان نهیب زده و این هشدار را غیر دیپلماتیک خواندند؛ در حالی که طالبان با ادعای خشکسالی و نبودن آب، به قرارداد عمل نمی‌کند و کارشناسان ایرانی را برای تأیید ادعای خود نمی‌پذیرد. با چنین افرادی چگونه باید گفتگو کرد؟ آیا راهی جز هشدار و ضرب الاجل یک‌ماهه باقی می‌ماند؟
اختلافی که حدود ۱۶۵ سال بین ایران و افغانستان حل نشده، مسئله حقابه سیستان از رود هیرمند افغانستان است که ۵۱ سال قبل قرار شد که در سال‌های معمولی حدود ۱۲ درصد سهم سیستان باشد، ولی ۲۵ سال است که به بهانه خشکسالی، ورودی آب هیرمند به دریاچه هامون مرتباً کاهش یافت و دریاچه هامون خشک شد. رئیس جمهور ایران به مقامات افغانستان هشدار داد که اگر به تعهد خود عمل نکنند، ایران حق برخورد قانونی با حکومت افغانستان را دارد.