عبدالحمید که مردم را ناامید به آینده خوانده بود، سخنانی مطرح کرد با این معنا که انتخابات بی‌فایده است و کاری توسط رئیس‌جمهورها انجام نمی‌شود؛ در حالی که فقط اگر به کلام مردم و عالمان اهل‌سنت بنگریم، موجی از امید و اعتراف به پرکاری و خدمت‌رسانی به ملت توسط رئیس‌جمهور فقید دیده می‌شود که نشان از عدم دلسردی مردم است.

توسل و تضرع عالم مشهور اهل سنت به حرم امام رضا (علیه السلام) خود نشانی از اعتراف به مقام بلند اهل بیت می‌باشد. راوی می‌گوید: من دیدم ابن خُزَیمه آن‌چنان در برابر بقعه و بارگاه امام رضا(علیه السلام) تعظیم می‌کند و آن‌چنان تواضع و تضرع می‌کند که همه ما حیرت زده شدیم.

عبدالحمید در سخنرانی خود، سفارش به رعایت حق‌الناس کرده است و به عنوان مثال، موردی را عنوان کرده که بعضی توانایی تأمین مخارج بیمارستان را ندارند و توان ترخیص بیمارشان را ندارند؛ وی مثالی آورده که در آن حق‌الناس را برعکس جلوه داده و حق‌الناس را در حق بیمارستان‌ها، نادیده گرفته است.

عبدالحمید می‌گوید: اهل‌سنت، چون ایرانی هستند، خلاف عدالت است که نمی‌توانند رئیس‌جمهور شوند. جمهوری اسلامی که به هدف اجرای عدالت و اسلام و روش پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و خلفای راشدین پایه‌ریزی شد، تبعیض را قانونی کرده است؛ می‌گوییم هدف جمهوری اسلامی، ایجاد حکومت مردمی و اسلامی بر اساس اسلام ناب محمدی بود. سیره امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز احترام به پیروان مکتب سقیفه بود، نه سپردن بالاترین پست حکومتی به آنان؛ بنابراین رئیس جمهور نشدن اهل‌سنت، همان عدالت علوی است.

عبدالحمید ورود نیروهای مسلح در مقابله با بدحجابی را صحیح ندانست و گفت: «نیروهای مسلح باید از تمامیت ارضی و امنیت و مرزهای کشور حفاظت کنند و نباید مردم را از نیروهای مسلح متنفر کنند». در پاسخ می‌گوییم این تنفر برای کسی است که فواید اجرای قوانین و معایب ترک آن را نداند، وگرنه کسی که بداند رعایت قانون حجاب، منجر به سلامت خانواده گشته، از طلاق جلوگیری می‌کند و ...، از اجرای این قانون تقدیر می‌کند.

عبدالحمید می‌گوید: اهل‌سنت، چون ایرانی هستند، خلاف عدالت است که نمی‌توانند رئیس‌جمهور شوند؛ این قانون خلاف اسلام است و مجوزی بر این ممنوعیت از اسلام نیست. جمهوری اسلامی که به هدف اجرای عدالت و اسلام و روش پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و خلفای راشدین پایه‌ریزی شد، تبعیض را قانونی کرده است؛ وی با این بیان، با اصل غیرقابل تغییر قانون اساسی در افتاده و در کلام امام خمینی آمده که قانون این افراد را قبول ندارد و آنها باید قانون را بپذیرند.