کسانیکه قصد پیروی از آیین وهابیت را داشته باشند، باید به مشرک و کافر بودن خود و پدر و مادرشان و ... شهادت می‌دادند تا اجازه ورود به آیین وهابیت به آنان داده شود.

هیئت امر به معروف و نهی از منکر عربستان یا همان پلیس دینی در اختیار آل شیخ و مفتیان وهابی است که مسلمانان زیادی را به جرم دعا و توسل دستگیر کرده است.

اما محمد بن عبدالوهاب با تشبیه دعوت خود به دعوت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) کسانی را که از اهالی منطقه درعیه به وی ایمان می‌آوردند را «انصار» و کسانی را که از خارج از منطقه درعیه ایمان می‌آوردند، «مهاجرین» نامید.

وهابیت اطلاق کلمه «مفتی اعظم» را برای خودشان جایز می‌دانند، ولی اطلاق کلمه «سیدنا محمد» را برای پیامبر (ص) جایز نمی‌دانند!

پیروان محمد بن عبدالوهاب (وهابی‌ها) زایرین قبر پیامبر را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند، تا جایی که برای گروهی از زائرین، ابتدا محاسن و ریش ایشان را تراشیدند و سپس به عنوان تشهیر و از بین بردن آبرو، آنان را وارونه بر مرکب‌هایشان سوار کردند و با همین حالت روانه شهر خود نمودند.

یکی از کسانیکه همه مسلمانان را، بدون استثنا، تکفیر می‌کرد، محمد بن عبدالوهاب بود؛ او به این اتهام که مسلمانان متوسل به پیامبر می‌شوند و بر قبور اولیای خود گنبد و بارگاه می‌سازند و از اولیا طلب شفاعت می‌کنند، آنان را تکفیر می‌کرد، او که عقایدش در حقیقت همان عقاید ابن‌تیمیه بود بسیاری از علمای اهل‌سنت به مخالفت با وی پرداختند.