برقعی از چهره‌های جریان قرآنیون، با استناد به آیه 14 سوره فاطر مدعی شده است که اموری نظیر استغاثه و خواندنِ اموات و البته افراد غایب، تحت شمول این آیه درآمده؛ لذا همانند فعلِ بت‌ پرستان، عبادت من دون الله به حساب خواهد آمد. این در حالی است که آیه مذکور، در وصف بت‌ پرستان نازل شده است و تعمیم آیه بر استغاثه‌ کنندگان و همچنین طالبان شفاعت از اموات، ناصواب است.

وهابیت خطاب غیر خداوند با لفظ «یا» را شرک می دانند. باید گفت هر خطابی با الفاظ ندا شرک نیست، بلکه به نیت ندا کننده بستگی دارد؛ اگر ندا کننده، او را مستقل در برآوردن حاجت نداند، شرک نیست.

استغاثه به مسئله اختلافی میان وهابیت و مذاهب اسلامی تبدیل شده است. وهابیت با هدف قرار دادن اعتقادات اصیل و ریشه‌ای مسلمانان و بدعت و شرک خواندن آن اعتقادات، ریشه‌های اسلام ناب را تحت تاثیر آراء خود قرار دادند. از جمله افراد تحت تأثیر این تفکر "شریعت سنگلجی" است که یکی از سردمداران فرقه قرآنیون است.

محدثین شیعه، روایات فراوانی را از ائمه اهل بیت (علیهم‌السلام) نقل کرده‌اند که بر مشروعیت استغاثه از اموات دلالت می‌کنند؛ از همین‌رو مشخص می‌شود قول وهابیون مبنی بر ممنوعیت استغاثه از اموات، قولی باطل و به دور از حق بوده است.

سردمداران وهابی معتقدند که یاری طلبیدن از زندگان، صرفا هنگامی مشروع است که آنان توانِ انجام امور درخواستی را داشته باشند و استغاثه از اموات و یا در اموری که از توان بشر خارج است را ممنوع می‌دانند؛ در حالیکه ادله و مویدات فراوانی بر مشروعیت انواع استغاثه از اولیاء الهی دلالت می‌کند.

از آن‌جایی که استغاثه و طلب یاری از اولیاء الهی، مسئله‌ای مرسوم میان تمامی مسلمین حتی سلف امت بوده و همچنین هیچ‌یک از استغاثه کنندگان، قائل به الوهیت و ربوبیت صالحینی که به آنان استغاثه می‌کنند، نیستند، بنابراین استغاثه از اولیاء الهی را نمی‌توان از مصادیق عبادت تلقی کرد.