راز
جریان تفکر نوین، یکی از گسترده‌ترین جریان‌های معنوی نوظهور است که در سطح جهان و کشور ما گسترش یافته است. این جریان در سال ۱۸۷۵، توسط «ماری بیکر ادی» در آمریکا پایه‌گذاری شده و تلفیقی از افکار کابالیستی (عرفان یهودی)، هندوئیسم مدرن و مسیحیت متعالی است.
گروهی مدعی هستند با انجام تکنیک های قانون جذب به نتایج خوبی رسیده اند. آنها داستان و نتیجه ارتباط با این آموزه را برای نویسنده کتاب راز ارسال کرده اند. خانم راندا برن نیز با جمع آوری این نامه ها اقدام به انتشار آنها در یک کتاب کرده است.
مروجان قانون جذب، بر قدرت ذهن و قدرت خلق و تلقین تاکید دارند، وقتی ما به قرآن کریم رجوع می کنیم، می بینیم در داستان فرعون و حضرت موسی (ع) جادوگران چوب ها و طناب هایی را بر زمین انداختند و با جادوگری باعث شدند مردم فکر کنند که این اشیا بی جان تبدیل به مار شده و حرکت می کنند.
در اعتقاد مدعیان قانون جذب، افراد ثروتمند کسانی هستند که به طور دقیق و با نیروی خود به کائنات فرمان داده و کائنات نیز هر آنچه آن ها می خواهد برآورده و خلق می کند. مشکل مروجین قانون جذب این است که دنبال برآورده شدن تمامی آرزوهای انسان فقط در این دنیا هستند؛ و هیچ گونه درک و فهمی نسبت به این قضیه ندارند که این دنیا با توجه به فانی بودنش، محدود بوده و عملاً برآورده شدن تمامی خواسته ای انسان در آن امکان پذیر نیست.
در قانون جذب گفته می شود، اگر فردی در زندگی و امورات خود فال بد زده و مثبت اندیش نباشد، تمامی امورات منفی محیط خارج را جذب خود کرده و همین موضوع در قدرت تجسم و ذهن انسان تاثیر منفی می گذارد. در حالی که این سخن، اشتباه بوده و تنها اثری که می شود برای آن در نظر گرفت، اثر روانی و اعتقادی است که در درون انسان ایجاد می شود. بنابراین بدبینی و منفی نگری هرگز اثر تکوینی و ذاتی در جذب امور ناگوار ندارد.
نمونه های زیادی در زندگی افراد می بینیم که فردی 20 سال به مسئله ای فکر می کند و حتی تجسم می کند، تلاش هایی را نیز در این راستا انجام می دهد ولی به خواسته اش نرسیده است. پس مسئله «مصلحت» در دین نیز مانع از قبول چنین فرضیه ای است.
بسیاری از شخصیت های جنبش تفکر نوین به صورت سازمان یافته در اقصی نقاط دنیا با نسخه های بومی شده این تفکر برای جوامع هدف، از طریق سمینار، کتاب ها، سایت ها، رسانه ها و عضوگیری در مراکز معنوی، به ارایه این اندیشه پرداخته اند.
تفکر نوین یکی از جنبش های نوپدید معنوی است که ریشه آن به کشور آمریکا برمی گردد. این جریان با اتخاذ رویکردی اومانیستی تعریف جدیدی از خدا ارائه داده و با جایگزین کردن خدای شخصی و درونی به جای خدای توحیدی، تفسیر نوینی از دین ارائه داده و زیرکانه ناکارآمدی آموزه های ادیان و شریعت را دنبال می کند.
طرفداران قانون جذب در بسیاری از مباحث صورت گرفته مدعی هستند که این قانون در آموزه‌های اسلامی نیز وجود داشته و در روایات معصومین قانون جذب مورد تاکید قرار گرفته است. تمام ادعای قانون جذب را می‌توان در این جمله خلاصه کرد، تمام چیزهایی که انسان می‌تواند تصور کند، به سوی او جذب خواهند شد؛ و این جذب صرفاً توسط انسان و به صورت مستقل صورت می‌گیرد.
قانون جذب با آن چهارچوبی که بنیان‌گذاران این قانون برای آن ترسیم کرده‌اند هیچ گونه تایید علمی و دینی ندارد. بعضی افراد برای علمیت دادن این قانون و تحمیل کردن آن به عنوان یک آموزه‌ی علمی آن را شبیه به بعضی آموزه‌های علمی یا دینی می‌کنند.
مدعیان قانون جذب با سخنان انگیزیشی و جذاب، افراد را به امید پولدار شدن، کسب درآمد زیاد، رسیدن به آرزوهای به ظاهر دست‌نیافتنی و ...، به سوی خود فرا خوانده و از آنها برای شرکت در دورهای انگیزشی، مبالغ هنگفتی را دریافت می‌کنند. مبالغی که صرفاً به امید رسیدن به ثروت و خواسته‌هایی خیالی، از ناحیه افراد، به سرکردگان قانون جذب پرداخت می‌شود.
در قانون جذب آنچه که بیشتر از هر چیزی روی آن تاکید می‌شود، تمرکز بر خیال و ذهن است. بنیان‌گذاران این قانون برای جذب مخاطب بیشتر بر قوه توهم و تخیل افراد سوار می‌شوند. از آن‌جایی که خیال بردازی، قوه عقلانی انسان را تضعیف می‌کند بنابراین بیشتر مخاطبان قانون جذب را افرادی تشکیل می‌دهند که گرفتار توهمات و رویا پردازی هستند.
چیستی انرژی ذهن و محدوده‌ی عمل آن همیشه برای محققان حوزه مطالعات معنوی سؤال بوده است و به جرئت می‌توان گفت از مهم‌ترین چالش پژوهش‌گران حوزه‌ی عرفان‌های کاذب در مقابله با شبه‌جنبش‌های معنوی مسأله انرژی ذهن و محدوده‌ی عملکرد آن است.
معمولا در مواردی که مروجان قانون جذب تصمیم می‌گیرند مباحث خود را علمی توضیح بدهند، به چند مسئله روی میآورند؛ یکی از مسائل تاثیر کلمات بر آب یا همان آزمایش ایموتو است؛ «وقتی افکار روی آب تأثیر می‌گذارد، حالا تصور کنید با خودمان چه کار می‌کند.» آنها به عنوان یک فکت علمی از آن استفاده می‌کنند.