پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چیستی انرژی ذهن و محدوده‌ی عمل آن همیشه برای محققان حوزه مطالعات معنوی سؤال بوده است و به جرئت می‌توان گفت از مهم‌ترین چالش پژوهش‌گران حوزه‌ی عرفان‌های کاذب در مقابله با شبه‌جنبش‌های معنوی مسأله انرژی ذهن و محدوده‌ی عملکرد آن است. چرا که در شبه معنویت‌های نوپدید، با اصلی به نام «قانون جذب» سعی در شناساندن نیروی برتر در وجود انسان هستند.

قانون جذب در یک کلام یعنی هر چیزی که در درون یا ذهن ماست در بیرون واقع خواهد شد. آن‌ها معتقدند بین ذهن ما و کائنات و عالم واقع رابطه مستقیمی وجود دارد که هر چیزی که در ذهن ماست در دست ما هویدا خواهد شد. طرفداران قانون جذب تاکید دارند که این راه به صورت قانون می‌تواند عمل کند! همچنین طرفداران قانون جذب تاکید می‌کنند که این تصور و تجسم شما نباید این‌طور باشد که فکر کنید در آینده آن را بدست خواهید آورد، چرا که شما این آرزو را همیشه در آینده نگه خواهید داشت، یعنی این خواسته را دائما به آینده رانده و دست‌یابی آن غیرممکن است. پس باید این‌گونه تصور کنید که همین الان آن تصور یا رویای شما تحقق یافته و دارید از آن لذت می‌برید و از داشتن آن در حال حاضر شاد هستید.

نکته مهم دیگر در قانون جذب این است که به آن‌چه که نمی‌خواهید نباید اصلا فکر کنید چون محقق خواهد شد. حال اگر از یک ناخواسته‌هایی نگران هستید، از بیماری، بی‌پولی، جنگ، فقر و... نباید به آن فکر کنید، حتی اگر فکر کردید که نمی‌خواهید این‌ها اتفاق بیفتد، چون آن‌ها را تجسم کرده‌اید، تصور کردید و این باعث شده انعکاس ذهنی صورت بگیرد، کائنات این تفکر ناخواسته را در زندگی شما پدید می‌آورد. پس بر اساس قانون جذب نباید انسان از خدا بخواهد که فقرش را برطرف کند، باید از پولدار بودنش شکرگزار باشد. نباید از خدا بخواهد که بیماریش را برطرف کند، باید از سالم بودنش خوشحال باشد. و این‌ها همه توسط ساطع شدن انرژی ذهنی به کائنات بدست می‌آید.

شاید بشود تاثیر انرژی ذهنی را از این منظر به سه دسته تقسیم کرد:

تأثیر انرژی ذهنی بر خود انسان: ذهن ما فرآیندها و شیوه‌ی عملی دارد که می‌تواند باعث احساسات خاصی شود، مثلا موجب ضعف بدن و کاهلی شود یا برعکس قدرت بیشتر و اعتماد بنفس بیشتر برای غلبه بر مشکلات زندگی ایجاد کند. بنابراین ذهن ما مدیریت ارگانیسم حیاتی بدن یا قدرت مدیریت روح و روان ما را دارد. پس می‌شود تاثیر این نوع را پذیرفت.

تأثیر انرژی ذهنی بر انسان دیگر: انسان از آن‌جا که دارای شعور و فهم است، افکار و احساسات همدیگر را می‌فهمند و همیشه نیاز به گفتار این احساسات نیست. مثلا انسان یک حس بدبینی نسبت به طرف مقابل خود دارد، او از نوع رفتار، نگاه و کردار من، این حس را می‌فهمد و احساسات ما بهم منتقل می‌شود. پس می‌شود تاثیر این نوع را نیز پذیرفت.

تاثیر انرژی ذهنی بر کائنات: اما این‌که انرژی ذهنی ما می‌تواند بر عالم خارج تاثیرگذار باشد و این نیرو می‌تواند ساطع شود به اشیاء خارج که آن‌ها را تصاحب کند، قابل قبول نیست و دلیلی بر این مدعی وجود ندارد. مثلا در فیزیک می‌گویند برای انتقال فلان شی، فلان مقدار انرژی مصرف می‌شود. حال ذهن ما چقدر انرژی لازم دارد که بتواند اشیاء را انتقال دهد یا خلق کند؟