پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از جمله مستنداتی دینی که مروجین قانون جذب برای اثبات ادعای خود به آن تمسک می کنند، حدیث: «کاد الفقر ان یکون کفرا؛ فقر انسان را به کفر نزدیک می کند.» [1] و یا این روایت که در فرمایشات معصومین (علیهم‌السلام) آمده است (الفقر سواد الوجه فی الدارین؛ فقر عامل روسیاهی در دنیا و آخرت است.)[2] طبق مبانی مروجین قانون جذب، فقر انسان  ناشی از تفکرات و اندیشه های او است. در اعتقاد آنان افراد ثروتمند کسانی هستند که به طور دقیق و با نیروی زیاد خود به کائنات فرمان داده و کائنات نیز هر آنچه انسان می خواهد برآورده کرده و خلق می کنند.[3]

آموزه های ناب دینی، با فقر و نداری مخالف بوده و مطابق فرمایشات معصومین(علیهم‌السلام) تنگدستی و نداری باید در جامعه اسلامی به حداقل رسیده و حکومت اسلامی موظف است با بر قرار کردن عدالت اجتماعی نسبت به ریشه کن کردن این قبیل موضوعات، اقدامات لازم را انجام دهد. از طرفی موضوعاتی از قبیل خمس، زکات و... برای برطرف کردن فقر و تقسیم ثروت بین فقیر و غنی و سایر مشکلات مسلمانان و جامعه اسلامی، از طرف شارع مقدس واجب گردیده است.

البته ممکن است به خاطر برخی مشکلات فردی و یا بنابر مصلحت خداوند حکیم، برای برخی اشخاص تنگدستی و فقر ظاهری عارض شود؛ ولی این به معنای آن نیست که فرد مورد نظر از لحاظ ذهنی و قدرت ذهن و همچنین خلق ثروت و... داری مشکل باشد. ممکن است این قبیل مشکلات به دلیل ابتلائات و امتحاناتی باشد که خداوند برای برخی افراد قرار می هد و در مقابل نیز خداوند برخی افراد را با دادن ثروت به ظاهر زیاد مورد امتحان و آزمایش قرار دهد.

امام علی(علیه‌السلام) در روایتی به همین تقدیر الهی اشاره کرده و می فرمایند:(هرگاه آنچه را خواستی نشد، آنچه را شد بخواه)[4] به همین مضمون در جای دیگری فرموده اند: (هرگاه آنچه را خواستی نشد، آنچه را هست سخت نگیر.)[5]

باید گفت مشکل اساسی مروجین قانون جذب این است که به دنبال برآورده کردن تمامی آرزوها و خواسته های انسان در این دنیا هستند و این به  خاطر وجود روحیه ماتریالیستی و لذت جویانه ای است که در تفکرات سردمداران این قانون وجود دارد. آنان درکی ندارند که این دنیای فانی، ظرفیتش محدود بوده و عملاً برآورده شدن تمامی خواسته های انسان در آن وجود ندارد.

 متاسفانه در آموزه ها و سخنرانی های بزرگان قانون جذب آن چنان به دنیا بها و ارزش داده می شود که انگار به غیر از این سرا، سرای دیگری در کار نبوده و انسان باید انتظار برآورده شدن خواسته های خود را فقط در این دنیا داشته باشد. در حالی که با توجه به آموزه ها و مبانی ناب دینی، انسان برای رسیدن به سعادت در سرای جاودان، باید از تمامی ظرفیت ها و امکانات مشروع این دنیا نهایت استفاده را برده و راه عاقبت بخیری را  برای خود در سرای باقی هموار کند. خداوند در قرآن کریم می فرمایند: «وَالّذینَ امَنوا وعَمِلوا الصالحات فی رَوضاتِ الًجَنّاتِ لَهُم ما یَشاؤنَ عِندَ رَبِّهم [شوری/22] تنها کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده باشند در بهشت برین خواهند بود و هر چه را بخواهند برای آنان مهیا خواهد بود.»

سخن آخر این که مدعیان قانون جذب به دلیل عدم آشنایی با آموزهای ناب دینی، تصور می کنند انسان باید صرفاً در این دنیا به تمام آرزوهای خود برسد، در حالی که ممکن است انسان ها به بسیاری از خواسته های خود در این دنیا نرسند، تا جایی که ممکن است گرفتار فقر و نداری نیز بشوند؛ ولی طبق وعده خداوند، در بهشت برین و سرای باقی انسان های مؤمن و صالح هر آن چه را که از سوی آنان طلب شود، بلافاصله خداوند متعال برای آنان مهیا خواهد شد. در نتیجه این سرای آخرت است که تمامی خواسته های اهل بهشت و بندگان خالص در آن قابلیت تحقق خواهد داشت.

پی‌نوشت:
[1]. ثقة الإسلام كلينى، الكافي، ج ‏۲، ص ۳۰۷.
[2]. کتابخانه فقاهت، الشيخ البهائي، الكشكول ج2، ص298.
[3]. آزمندیان، 1384، تکنولوژی فکر؛ زنادگی در مسیر کمال، تهران، نشر مؤلف، ص170.
[4]. تمیمی آمدی، عبدالواحد محمد، 1410، غررالحکم و دررالکلم، قم، دارالکتب الاسلامی، ح 9007.
[5]. سیدرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، انتشارات هجرت، 1414، ح 69.