دونادون از عقاید بنیادین فرقه اهل حق است که در چیستی و ماهیت آن، بزرگان فرقه اهل حق نظریه‌های متناقضی ارائه کرده‌اند که در پی آن نمی‌‎توان ماهیت مشخص و واحدی، نسبت به این باور در این فرقه به دست آورد.

زمانی که حسن و قبح عقلی شد، طبیعتا باید حسن و قبح را در ذات افعال جستجو کرد. این نظر از سوی ابن‌تیمیه طرد شده و او ضمن پذیرش حسن و قبح عقلی، آن را عرض می‌داند و آن‌را خارج از ذات افعال می‌داند. قطعا این نظر متناقض و از فهم نادرست نشات گرفته است.

یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «زیارت قبر پیامبر اکرم و قبور انبیا، صالحان و عموم مسلمانان» است. ابن‌تیمیه با سخنان مبهم و دو پهلو خود درباره مسأله زیارت قبور، به تشویش اذهان عمومی مسلمانان پرداخت و جرقه فتنه‌ای را زد که شعله‌های آن تابه امروز دامن‌گیر مسلمانان می‌باشد.

با اینکه علمای سَلَف صوفیه در عداوت با اهل‌بیت(علیهم السلام) شهره بودند، ولی معاصرینِ از صوفیان با ادعای تشیع اعتبار سلسله خود را مرهون آنها می‌دانند و این خود جای بسی تامل دارد. آیا یک‌ شیعه امیر‌المومنین می تواند دشمنان حضرت علی(علیه‌السلام) را بر حضرت مقدم کند؟ حال عقل سلیم می‌ماند که آیا قسم صوفیان معاصر را باور کند یا گفتار علمای سلفشان را...