یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «زیارت قبر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و قبور انبیا، صالحان و عموم مسلمانان» است. ابن‌تیمیه با سخنان مبهم و دو پهلو خود درباره مسأله زیارت قبور، به تشویش اذهان عمومی مسلمانان پرداخت و جرقه فتنه‌ای را زد که شعله‌های آن تا به امروز دامن‌گیر مسلمانان می‌باشد و کشورهای اسلامی در آتش همان فتنه می‌سوزند.
اما در مقابل می‌بینیم سیره مسلمانان سلف غیر از این بوده و زیارت را مشروع می‌دانستند؛ ابن کثیر دمشقی سلفی پس از نقل گزارش تشییع جنازه و دفن ابن‌تیمیه می‌نویسد: پس از دفن ابن‌تیمیه مردم مدت‌ها شب و روز به زیارت قبر ابن‌تیمیه می‌آمدند و شب‌ها نیز در کنار قبر ابن‌تیمیه بیتوته می‌کردند.[1]
هم‌چنین زیارت قبور عمر بن عبدالعزیز متوفای 101 هجری قمری[2]، نعمان بن ثابت معروف به ابوحنیفه متوفای 150 هجری قمری[3]، لیث بن سعد متوفای 175 هجری قمری[4]، محمد بن ادریس شافعی متوفای 204 هجری قمری[5]، احمد بن حنبل متوفای 241 هجری قمری[6] از دیگر موارد و شواهد سیره مسلمانان در زیارت قبور می‌باشد.

پی‌نوشت:

[1]. البدایة و النهایة، ابن کثیر دمشقی سلفی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 14، ص 142.
[2]. تذکرة الحفّاظ، ذهبی سلفی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 1، ص 91.
[3]. تاریخ بغداد أو مدینة السلام، خطیب بغدادی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 1، ص 123.
[4]. مرآة الجنان و عبرة الیقظان فی معرفة ما یعتبر من حوادث الزمان، یافعی شافعی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 1، ص 287.
[5]. وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، ابن خلکان شافعی، دار صادر، ج 4، ص 165.
[6]. تاریخ بغداد أو مدینة السلام، خطیب بغدادی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 4، ص 423.