پیشوایان بهائیت تلاش نمودند تا شخصیت فاطمه برغانی (ملقب به قرة العین) را با زنان برگزیده‌ی الهی مقایسه و او را هم رده‌ی ایشان قرار دهند. اما بر خلاف این تلاش‌ها، قرة العین با بی‌عفتی‌ها و بی‌بند و باری‌هایش، بیشتر به زنی فاجره شباهت دارد. با این حساب، چگونه می‌توان زنی فاجره را هم‌رده‌ی زنان پاک و برگزیده‌ی الهی دانست؟

عبدالبهاء در راستای اجرای هدف استعمار در سلطه‌پذیری ملّت‌ها به وسیله‌ی زدودن تعصبات وطنی، حکم به مرحمت و تسلیم شدن در برابر گرگ‌صفتان مهاجم صادر کرده است. وی در عین حال، نتیجه‌ی مرحمت در برابر گرگ‌ها را ظلم بر بی‌گناهان قلمداد کرده است. با این حال، آیا مرحمت بر متجاوزین گرگ‌صفت، خیانت به مظلومان بی‌پناه نیست؟!

پیامبرخوانده‌ی بهائیت، ادای احترام به بستگان خود را امری از جانب خدای تعالی معرفی نموده است. این در حالیست که پس از مرگ او، فرزندانش بر سر جانشینی بنای اختلاف نهاده و یکدیگر را مورد لعن و فحاشی، و طرد و تکفیر قرار دادند. بنابراین، پیشوایان بهائیت، خود اولین ناقضان این امر به اصطلاح الهی به شمار می‌آیند.

علی‌محمد شیرازی، با تصریح نصوص اسلامی به بعث مردگان در قیامت، به مخالفت پرداخته و روز رستاخیز موعود را منکر شده است. این در حالیست که آیات بسیاری بر بیرون آمدن اموات از قبرهایشان در روز قیامت تأکید دارند؛ همچنان که در بیش از 30 آیه واژه‌ی "حشر"، در حدود 30 آیه واژه‌ی "بعث"، در 10 آیه، واژه‌ی "خروج" و مشتقات آن‌ها ذکر شده است.

بهائیان با ذکر آیاتی از سوره‌ی حاقه، مدعی‌اند اگر شخصی به دروغ مدعی رسالت شود، خداوند او را از بین خواهد برد. در پاسخ گوییم: اولاً: این آیات مربوط به پیامبر اسلامند که رسالتش پذیرفته شده؛ حال آن‌که مدعیانی چون باب و بهاء نه مورد خطاب این آیه‌اند و نه می‌توان آیه را به آنان تسری داد. ثانیاً: این ادعا با هدایت اختیاری انسان تنافی دارد.

جناب عبدالبهاء ضمن مقایسه‌ی مردم آمریکا با ایران، علّت سختی، گرفتاری و گرانی را که گریبان‌گیر ایرانیان شده است را عدم ایمان ایرانیان معرفی می‌کند. حال اگر ملاک ایمان را پیروی از فرقه‌ی ضالّه‌ی بهائیت در نظر بگیریم، تعداد بهائیان ایران از آمریکا بیشتر است. عجیب‌تر آن‌که ملحدی چون عبدالبهاء، ایمان ایرانیان را زیر سؤال می‌برد.