ادعا هاي مختلف
سيد علي محمد شيرازي در نخستین روزهاي ادعا خود را  نماينده  و نايب خاص امام زمان معرفي کرده  و بنام حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در کتاب احسن القصص که بنام تفسير سوره يوسف معروف  است تصريح مي نمايد و اساساً اين کتاب را از سوي آنحضرت معرفي ميکند. (1)

ادعاي مهدويت
وي  در آغاز کتاب بيان خود را حجت الهي عصر معرفي کرده است که در واقع اعلام مهدويت است  :
«در هر زمان خداوند جل و عزه، کتاب و حجتي از براي خلق مقدر فرموده و مي‏فرمايد و در سنه هزار و دويست و هفتاد از بعثت (2) رسول الله، کتاب را بيان، و حجت را ذات حروف سبع (علي محمد که داراي هفت حرف است) قرار داد»(3 )
با این ادعا جمعی از ساده لوحان که گمان به بابیت او داشتند به ماهیت واقعی او پی برده و دست از پیروی او برداشتند میرزا حسینعلی نوری به این موضوع اشاره میکند :
ملا عبدالخالق که از مشایخ شیخیه بود در اول امر که نقطه اولی روح ما سواه فداه در قمیص بابیت ظاهر، اقبال نمود و عریضه معروض داشت .از مصدر عنایت کبری ذکرش نازل و برحسب ظاهر کمال عنایت نسبی به او مشهود، تا آنکه لوحی مخصوص به او ارسال  فرمودند در او (آن لوح) این کلمه علیا نازل قوله تعالی: اننی انا القائم الذی انتم بظهوره توعدون، بعد از قرائت صیحه زد و باعراض تمام قیام نمود و جمعی در ارض طـا بسبب او اعراض نمودند( 4)

ادعاي رسالت و نبوت و مظهريت
در کتاب دلائل سبعه که در سال ١٨٤٨ ميلادي بعد از کتاب بيان در قلعه ماکو  به نگارش در آورده است ، به ترمیم ادعاهاي گذشته خود پرداخته و با ادعاي رسالت و مظهريت چنين مي‌گويد:
و نظر کن در فضل حضرت منتظَر که چقدر رحمت خود را در حقّ مسلمين واسع فرموده تا آنکه آنها را نجات دهد.مقامي که اوّل خلق است و مظهر انّني انا‌الله چگونه خود را باسم بابيت قائم آل محمّد(ص) ظاهر فرموده و به احکام قرآن در کتاب اوّل حکم فرمود تا آنکه مردم مضطرب نشوند از کتاب جديد و امر جديد و مشاهده کنند که اين مشابه است با خود ايشان لعلّ محتجب نشوند و از آنچه از براي آن خلق شده‌اند غافل نمانند (5)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت :
1. عبدالحميد اشراق خاوري رساله امر و خلق ص553
2.مقصود وي سال هزار دويست شصت ميباشد .
3.سيد عليمحمد باب / بيان عربي ،/ نسخه خطي/ تهران/ بيتا / ص 3
4.فاضل مازندرانی ، ظهورالحق ، جلد سوم ،طبع تهران ، چاپخانه آزردگان ، 1322شمسی  صص 173 و 174
5. سيد علی محمد باب .دلائل سبعه. ص29