نبوت یعنی چه؟

شخص نبی چه ارتباطی با خداوند دارد؟

نبوت برای چیست؟

آیا هر شخصی می تواند نبی باشد؟

ما از کجا و به چه نشانه ای شخص نبی را می توانیم بشناسیم؟
پیغمبر فردیست از افراد انسان که به واسطه ی صلاح عمل و خلوص نیت و صفات پسندیده ی ذاتی و اخلاق کریمه ی او، در مورد لطف و عنایت خداوند متعال قرار گرفته و ارتباط مخصوص و اتصال معنوی روحی پیدا کرده و سپس روی ماموریت در میان خلق و خالق متعال وساطت نموده و اوامر و سفارش ها و پیغام ها و فرمان های پروردگار جهان را به مردم می رساند.
پس پیغمبر نماینده ی حق و خلیفه ی پروردگار متعال و واسطه در میان خالق و مخلوق است، اینست که اطاعت امر او بر همه واجب و لازم بوده، و مخالفت او در حقیقت، مخالفت کردن از حق و سرپیچی نمودن از اوامر پروردگار متعال خواهد بود.
و چون تشخیص مقام نبوت و فهم صدق دعوی او برای عموم افراد مشکل بلکه ممتنع است، لازم می شود پیغمبری که مدعی این مقام است در دست خود علامت و آیت و نشانه ی داشته و به واسطه ی آن علامت صدق دعوی خویش را به اثبات برساند.
و البته این آیت لازم است طوری باشد که دیگران از داشتن آن عاجز و از تحصیل آن ناتوان باشند.
پس شخصی که خود از مراحل حقیقت و روحانیت و صلاح رفتار و کردار دور است، و یا در دست خود چنین آیت و معجزه ای (آنچه دیگران از آوردن آن عاجز باشند) را ندارد، و در عین حال دعوی مقام نبوت و رسالت را می کند، جنایت بزرگی را مرتکب شده و هزاران مرتبه از سارقین و خائنین و قطاع الطریق معمولی بدتر و وقیح تر است.
و هر یکی از انبیای سلف در دست خود آیت و معجزه ای داشته، و به استناد آن، دعوی مقام شامخ نبوت می نموده است.
و پیغمبر اسلام گذشته از خوارق عادات و معجزات بسیار، آیات قرآن مجید را در دست داشته و در محیطی که یگانه شوق و علاقه ی اهالی به گفتن جملات فصیح و بلیغ عربی بوده و تنها افتخار آنان به سرودن اشعار خوب و جالب و فصیح بود، فرمود: قرآن آیت حق و علامت نبوت من است و اگر جن و انس پشت به پشت همدیگر بدهند از آوردن مانند آن عاجز خواهند بود.
پس دعوی نبوت ملازم است با داشتن معجزه و آیت و اگر نه هر شخص عارف و دانشمند  زیرکی می تواند دعوت مقام نبوت کرده و جمعی را به اطراف خود جلب نماید.
و در این صورت اوضاع امور مختل گشته و هر کسی روی هوس و فکر و خیال خام خود شروع به وضع قوانین و جعل احکام و ساختن قواعد و عقائد جدیدی خواهد کرد.