پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از دلایلی که مخالفین برای اثبات عدم هجوم مأمورین حکومتی به خانه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و افسانه بودن شهادت حضرت آورده‌اند، این است که امیرالمؤمنین علیه‌السلام، زمانی که قدرت داشت، علیه قاتلان دختر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله قیام نکرد. سیدنا علی کرم‌الله‌وجهه توان جنگ جمل و صفین و نهروان را داشت، اما توان قصاص قاتلان حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها را نداشت؟ این دو با عقل سلیم قابل جمع نیست. شاید هم توان قصاص داشت، اما اهمیت نداد!

در پاسخ می‌گوییم که قطعاً باید قصاص قاتلان صورت گیرد؛ (بنا بر اعتقاد شیعه، این امر مهم در زمان خود محقق خواهد شد). اما امیرالمؤمنین علیه‌السلام اگر یار و یاوری داشتند، قطعاً حق غصب شده خود را از غاصبان خلافت پس می‌گرفتند. حضرت توان قصاص را در زمان خلفا نداشتند و قصاص قاتل در دوران حکومت امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز به علت زنده نبودن عاملین امکان نداشت.

امیرالمؤمنین علیه‌السلام در سال‌های خانه‌نشینی و ایام غصب خلافت، خود توان اجرای حکم قاتلین را نداشته و اجرای حکم، باید به دست حاکم صورت پذیرد و اگر می‌خواستند از اقدام هجوم به خانه شکایت کنند، باید به کسی مراجعه می‌کردند که خود دستور این عمل را داده بود، همچنین وی خلافت را نیز غصب کرده بود؛ با رجوع به او، خلافتش تأیید می‌شد. حضرت بارها کراهت خود را از دیدار و روبرو شدن با عمر نشان داده بودند و از اصلی‌ترین علت‌های آن، شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها به دست او بود. بخاری می‌نویسد: «علی عليه‌السلام به دنبال ابوبکر فرستاد و به خاطر اينکه از هم‌نشينی با عمر کراهت داشت، فرمود به او بگویيد تنها بيايد و کسی را با خودش نياورد».[1] این کراهت به حدی بوده که در صحیح بخاری نیز به آن اقرار گردیده است.

امیرالمؤمنین علیه‌السلام هنگام دفن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها فرمود: «از اين پس اندوه من جاودانه و شبهايم، شب زنده‌دارى است، تا آن روز كه نزد خدا بروم»[2] و در دوران حكومتشان نیز، از شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها ياد كرده و فرمود: «فاطمه سلام‌الله‌علیها از دنيا رفت، در حالى كه اثر تازيانه در بازويش مانند بازوبند باقى مانده بود».[3] ابن‌عباس می‌گويد: علی علیه‌السلام در جنگ صفين، از كتابى كه به املای پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و به خط خودش بود، برايم خواند كه چگونه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها شهيد مى‌‏شود.[4] این نهایت کاری بود که امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌توانست انجام دهد.

بنابراین نمی‌توان گفت که چون امیرالمؤمنین علیه‌السلام، زمانی که قدرت داشت، علیه قاتلان دختر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله قیام نکرده، پس قتلی صورت نگرفته و قضیه هجوم به خانه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، از اصل دروغ است. زمانی که حضر‌ت قدرت پیدا کرد، 25 سال پس از این ماجرا بود و برخی از افراد اصلی دخیل در این جریان، در دنیا نبودند.

پی‌نوشت:
[1]. صحيح بخاری، ج5 ، ص83.
[2]. نهج البلاغه، خطبه 203.
[3]. كتاب سليم بن قيس، ص674.
[4]. همان، ص915.