به وضوح می دانیم که قرآن کتاب قانون مسلمانان است و بهائیان هم آنرا قبول داشته و دارند. قرآن کتاب آسمانی ما مسلمانان پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد صل الله علیه و آله را آخرین فرستاده الهی دانسته و دین اسلام را بعنوان آخرین دین و مجموعه قوانین الهی معرفی کرده است. در قرآن آیاتی وجود دارد که این موضوع را به وضوح بیان کرده است. یکی از آن آیات، آیه چهل و یکم از سوره ی مبارکه فصلت است که مورد بررسی قرار خواهیم داد، و خواوند در این آیه می فرماید:

و انه لکتاب عزیز لا یأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید- قرآن مجید کتاب عزیز است که خط بطلان از پیش روی و از پشت سر آن نخواهد آمد و او از جانب خدای حکیم و حمیدی نازل شده است.

منظور از این آیه ی شریفه:اثبات دوام و همیشگی قرآن مجید است که برای همیشه در میان مردم باقی بوده، و باطل و منسوخ نخواهد بود چنانکه اگر وزارت فرهنگ درباره ی یکی از کتابهای کلاسی دبستان ها یا دبیرستان ها چنین حکمی  نموده و گوید: این کتاب کلاسی به وسیله ی کتاب های مطبوعه ی گذشته و آینده از بین نخواهد رفت و هیچگاه منسوخ و باطل نخواهد شد: به مقتضای حکم فرهنگ اعتبار و رسمی بودن آن کتاب برای همیشه ثابت و برقرار می شود.

پس قرآن مجید کتاب حق و رسمی الهی است و برای همیشه اعتبار آن از جانب پروردگار جهان امضاء شده است.(1)

لذا اگر از این آیه مفهوم گیری کنیم متوجه می شویم که منظور آیه اینست که هیچ دینی بعد از دین اسلام نخواهد آمد.

1- محاکمه و بررسی باب و بهاء صفحه  17 و18