پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ فطرت انسان اقتضا می‌کند مدعی نبوت ادله‌ای، مانند معجزه، برای اثبات مدعای خود بیاورد تا مردم تسلیم دعوت او شوند. لذا از آن‌جا که میرزا حسینعلی نوری معجزه‌ای نداشته، بهائیان برای رفع این چالش بزرگ، معجزه را بی‌اعتبار و حتی مخالف عقل می‌دانند.[1]
آن‌ها برای توجیه کلام خود در معتبر نبودن معجزه، مطالبی را بیان کرده‌اند از جمله اینکه: معجزه دلیل بر حقانیت انبیاء نیست،[2] و یا اینکه معجزه دلیل و حجت برای حاضرین است،[3] که قبلاً به آن‌ها پرداخته شد. توجیه دیگر بهائیان این است که آن‌ها می‌گویند پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلم) برای اثبات رسالت خود از معجزه استفاده نکرده است.
ابوالفضل گلپایگانی برای زیر سؤال بردن لزوم معجزه می‌گوید: حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله و سلم) برای اثبات رسالت خود به معجزه احتجاج نکرده است: «اگر نفسی در جمیع قرآن تفحص نماید، موضعی را نتواند یافت که حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله و سلم) برای اثبات رسالت خود به معجزات احتجاج فرموده باشد».[4]
در پاسخ باید گفت:
اولاً: به نظر می‌رسد نویسنده‌ی بهائی فراموش کرده و یا نمی‌داند؛ قرآن بزرگ‌ترین معجزه و معجزه جاویدان نبی مکرم اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلم) است. قرآن در چند آیه مخالفان را به مقابله با آن فرا خوانده و جاودانگی آن را اعلام داشته است. خداوند متعال کسانی را که درباره‌ی قرآن تردید دارند به آوردن یک سوره مانند آن فرا می‌خواند:
«وَ إِن کُنتُمْ فىِ رَیْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلىَ‏ عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَ ادْعُواْ شُهَدَاءَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ؛ [بقره/23] و اگر درباره‌ی آن‌چه بر بنده‌ی خود، پیامبر، نازل کرده‌ایم شک و تردید دارید، (لا اقل) یک سوره همانند آن بیاورید و گواهان خود را -غیر خدا- برای این کار، فراخوانید اگر راست می‌گوئید».
در آیه‌ای دیگر جن و انس را به هماوردی قرآن دعوت می‌کند تا بر همگان ثابت شود کتاب مسلمانان معجزه‌ی جاویدی است که تا روز قیامت هیچ کس را یارای مقابله با آن نیست:
« قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا؛ [اسراء/88] اگر انسان ها و جن ها اتفاق کنند که همانند این قرآن را بیاورند، همانند آن را نخواهند آورد؛ هر چند یکدیگر را (در این کار) کمک کنند».
ولی با وجود این دلیل‌های واضح بر بزرگ‌ترین معجزه‌ی نبی مکرم اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلم)، نویسنده‌ی بهائی می‌گوید: در قرآن معجزه‌ای برای رسول خدا بیان نشده است.
ثانیاً: هر چند معجزه‌ی جاویدان پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلم) قرآن مجید است، اما معجزه‌های ایشان منحصر در قرآن نمی‌شود و در این کتاب شریف معجزه‌های دیگری برای نبی مکرم اسلام بیان شده است؛[5] مانند: انشقاق قمر، معراج نبی مکرم اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلم)، مباهله‌ی پیامبر با اهل کتاب، خبرهای غیبی نبی مکرم اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلم) و چندین مورد دیگر.

پی‌نوشت:

[1]. جهت مطالعه‌ی بیشتر بنگرید به مقاله‌ی: معجزه از دیدگاه بهائیان
[2]. جهت مطالعه‌ی بیشتر بنگرید به مقاله‌ی: معجزه در بهائیت، دلیل بر حقانیت انبیاء نیست!
[3]. جهت مطالعه‌ی بیشتر بنگرید به مقاله‌ی: معجزه در بهائیت، دلیل و حجت برای حاضرین است!
[4]. ابوالفضل گلپایگانی، فرائد، ازبکستان: بی‌نا، بی‌تا، ص 80.
[5]. برای اطلاع بیشتر از آیاتی که دلالت بر معجزه‌ای دیگر از نبی مکرم اسلام دارند رجوع کنید به: آیت الله جعفر سبحانی، الالهیات، بی‌جا: موسسه‌ی الفجر، 1410 ق، ج 2، ص 428-421.