پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ «حیدرعلی قلمداران »، یکی از سران جریان قرآن‌بسندگی، بسیاری از ضروریات شیعه از جمله مسئله امامت و خلافت بلافصل حضرت علی علیه‌السلام بعد از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را انکار کرده و می‌نویسد: «در میان خاندان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و عموزادگان وی، آنان که اهل فضل و تقوی بودند، هرگز چنین ادعائی نشده که علی علیه‌السلام، از طرف خدا و رسول برای امامت بر امت نصب شده است».[1]

این ادعای قلمداران، ادعایی باطل و بی‌اساس است؛ زیرا در منابع معتبر شیعه و اهل‌سنت، روایات زیادی از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله توسط اصحاب و نزدیکان حضرت از جمله ابن‌عباس نقل شده که نشان می‌دهد ایشان، حضرت علی علیه‌السلام را به عنوان جانشین و امام بعد از خود، معرفی می‌کند.

به عنوان مثال، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در این روایت که در کتب معتبر شیعه و اهل‌سنت آمده، به خلافت و جانشینی حضرت علی علیه‌السلام تصریح می‌کند و به صراحت بیان می‌‌شود که این دستور خداوند است: «هذا أخی و وصیّی وخلیفتی من بعدی و وارثی فاسمعوا له وأطیعوا»؛[2] «برادر و وصی و جانشین من، پس از من و وارث من است؛ سخن او را بشنوید و از او اطاعت کنید».

همچنین می‌توان به حدیث منزلت، حدیثی که اتفاق شده بر صحت آن اشاره کرد، حدیثی را که ابن عباس، ابوسعید خدری، ام‌سلمه، اسماء بنت عمیس، جابر بن عبدالله و بسیاری دیگر که ذکر نام آن‌ها به درازا خواهد کشید، نقل کرده‌اند و طبق این روایت و به‌ مقتضای عمومیتی که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در جمله «بمنزلة هارون من موسی» به کار برده است، هر مقامی را که هارون نسبت به موسی داشته، برای امیرالمؤمنین علیه‌السلام نسبت به پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله ثابت می‌کند و استثناکردن مقام نبوت، خود تأکیدی است قوی بر عمومیت مقام منزلت امیرالمؤمنین علیه‌السلام.[3]

سخن دیگری نیز از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در مورد حضرت علی علیه‌السلام صادر شده که شبهه قلمداران را پاسخ می‌دهد؛ شأن صدور این روایت، این گونه ذکر شده که بعد از اینکه حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله میان مسلمانان عقد اخوت برقرار کرد و کسی جز علی علیه‌السلام باقی نمانده بود. علی علیه‌السلام به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله عرض کرد میان صحابه به جز من، عقد اخوت برقرار ساختی؛ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله این سخن را به او فرمود: «ألم ترض أن تکون أخی وخلیفتی من بعدی»؛[4] «آیا راضی نیستی که برادر و جانشین من پس از من باشی؟» بنابراین باید گفت که این ادعای قلمداران، ادعایی بی‌اساس و باطل است.

پی‌نوشت:
[1]. قلمداران، حیدر علی، شاه راه اتحاد، ص107، انتشارات حقیقت ریاض.
[2]. طبری، محمد بن جریر بن یزید بن کثیر، تاریخ طبری، ج2، ص321. «وَقَدْ أَمَرَنِي اللَّهُ تَعَالَى أَنْ أَدْعُوَكُمْ إِلَيْهِ، فَأَيُّكُمْ يُؤَازِرُنِي عَلَى هَذَا الأَمْرِ عَلَى أَنْ يَكُونَ أَخِي وَوَصِيِّي وَخَلِيفَتِي فِيكُمْ».
شوکانی یمنی، محمد بن علی، الفتح الربانی من فتاوى الإمام الشوكانی، ج2، ص973، مكتبة الجيل الجديد، صنعاء – اليمن.
[3]. ویکی فقه، «اثبات امامت امام علی با حدیث منزلت»
[4].  قرطبی، ابوعمر يوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر بن عاصم نمری، الاستيعاب في معرفة الأصحاب، ج3، ص1099، دار الجيل، بيروت.