پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ هر مكتب و مذهبی براى دستيابى به اهداف متعالی خود، از روشهاى گوناگونى بهره مى‌گيرد. مكتب حيات‌بخش اسلام نيز كه منطبق با فطرت انسانی است و هدفى جز تربيت و رشد و تعالى انسان ندارد، براى رسيدن به اين تعالی، دستورها و برنامه‌هاى ارزشمندى را عرضه كرده است.

يكى از مهمترين روشها در تربيت، روش الگويى است؛ چون تأثير شخصيت الگو درشكل‌گيرى رفتار و منش تربيت‌شونده، به مراتب از روشهاى ديگر بيشتر است. به همین دلیل در دین مبین اسلام، به اين روش اهميت زيادى داده شده است.

از عالى‌ترين الگوهاى قابل پيروى براى انسانها به‌ويژه زنان، حضرت صديقه طاهره، فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) است. آن حضرت اگرچه در جوانى به ديدار حق تعالی شتافت، اما عمر پر بركتشان سراسر درس زندگى است.

حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) نه‌تنها در بعد فردى و خانوادگى، نمونه كاملى براى تأسى و اقتدا به‌شمار مى‌رود، بلكه در بعد اجتماعى نيز نقش مهم و اساسى داشته و الگوى مناسبى است؛ زیرا حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) سرور بانوان دو جهان، در خانه وحى زاده شد و با توجهات خاص پدر گرامیشان كه معمار بزرگ دين بود، رشد و بالندگى يافت و از آن سرچشمه جوشان معارف سيراب گرديد. آن حضرت در اخلاق و رفتار و در منش و كردار، چون رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌و‌آله) بود و اگر كسى در جستجوى پيامبر (صلى‌الله‌عليه‌و‌آله) بود، شخصيت حضرت را در آينه وجود دخترش مى‌جست.

امام خمينى (رحمةالله‌علیه) در مورد شخصیت حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) فرموده است: «تمام ابعادى كه براى زن متصور است و براى يک انسان متصور است، در فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) جلوه كرده بود.»(1)
امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) در توقيعى به خط مبارك خود نگاشته است، حضرت فاطمه (سلام‌الله‌عليها) را سرمشق و الگوی خويش ‍ قرار داده‌اند و در این زمینه مى‌فرمايد: «وَ فِي ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ لِي أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ.(2) فاطمه دختر رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌و‌آله) براى من اسوه و الگويى نيكوست.»

ولایتمداری حضرت فاطمه (سلام‌الله‌عليها):
دختر پيامبر (صلى‌الله‌عليه‌و‌آله) براى كسب رضاى خدا و در راستاى تقويت ولايت، همواره رضايتمندانه و خالصانه از دستورات مولاى خويش اطاعت مى‌كرد و ضمن اينكه خود به تكليف عمل مى‌كرد، در عمل به پيروان خويش درس فرمانبرى از ولى امر را مى‌آموخت.

حضرت فاطمه (سلام‌الله‌عليها) پس از واقعه شوم سقيفه و مبارزه پرشور آن حضرت در دفاع از ولايت، و نيز در هنگام مظلوميت حضرت علی (عليه‌السلام) و جسارت مدعيان در گرفتن بيعت اجبارى از وصى پيامبر (صلى‌الله‌عليه‌و‌آله)، براى دفاع از ولايت خواست آنان را نفرين كند كه امير مؤمنان (عليه‌السلام) توسط سلمان فارسى، حضرت را از نفرین کردن نهى كرد که در این هنگام، حضرت فاطمه (سلام‌الله‌عليها) با شنيدن پيام امام اظهار كرد: «اذاً ارْجِعُ وَاصْبِرُ وَ اسْمَعُ وَ اطيعُ.(3) بنابراين به خانه باز مى‌گردم و صبر پيشه مى‌كنم و فرمان را مى‌پذيرم و اطاعت مى‌كنم.»

به حق، زندگانى اين بانوى بزرگِ سراسر افتخار، در تمامى شؤون اجتماعى، سياسى و تربيتى، سرمشق و الگوى كمال و عروج انسانى يك فرد است. زنى كه در عين عفاف و حجاب، يك مبارز خستگى‌ناپذير و يك انقلابى شجاع و بى‌نظير است. او در مقابل ستمگران، منحرفان، منافقان، سياست‌بازان و مخالفان حاكميت حق، فرياد و فغان سر مى‌دهد و در دفاع از مقام ولايت و امامت خروش برمى‌آورد.

پی‌نوشت:
1. صحیفه امام، ج7، ص337.
2. شیخ طوسی، الغیبه، ص286، انتشارات دار المعارف الإسلامية، ايران، قم، چاپ اول، فصل بعض معجزات الإمام المهدی (علیه‌السلام) و ما ظهر من جهته (علیه‌السلام) من التوقيعات ...
3. أنصاری زنجانی، إسماعيل، الموسوعة الكبرى عن فاطمة الزهراء(ع)، ج10، ص158، نشر دلیلنا.