پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از شبهاتی که از جانب باستان‌گرایان مطرح می‌شود، دشمنی امام حسین (علیه‌السلام) با ایرانیان است. دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام) با استناد به روایتی از کتاب بحارالانوار به نقل از امام حسین (علیهم‌السلام) ادعا کرده‌اند که حضرت فرمودند: «قریش از ایرانیان بهتر هستند و هر ایرانی از دشمنان عرب بهتر هستند. پس مردانشان را برای دشمنی به مکه و مدینه بیاورید و به بردگی بگیرید و زنانشان را به اسارت بیاورید.» باستان‌گرایان در مطلب دیگری ادعا می‌کنند که حضرت فرمودند: «نگذارید حتی از زمین ایرانیان چیزی بروید و چیزی از آسمان ببارد.»

در پاسخ به این شبهه چند نکته بیان می‌شود:
نکته اول:
متن روایت که به عنوان شبهه ذکر شده با آنچه در منابع معتبر شیعه نقل شده، متفاوت است و آنچه دشمنان اهل بیت (علیهم‌السلام) بیان می‌کنند فاقد اعتبار است. مرحوم شیخ صدوق می‌نویسد: «وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ یوسُفَ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ ضُرَیس بْنِ عَبْدِالْمَلِكِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ ع یقُولُ‏ نَحْنُ قُرَیشٌ وَ شِیعَتُنَا الْعَرَبُ وَ عَدُوُّنَا الْعَجَمُ‏.[1] حسن بن یوسف از عثمان بن جبله از ضریس بن عبدالملک از امام صادق (علیه‌السلام) نقل می‌کند که حضرت فرمودند: ما از قریش هستیم و شیعیان ما عرب هستند و دشمنان ما عجم هستند.»[1]
با بررسی اصل روایت مشخص می‌شود، این روایت از لحاظ سندی معتبر نیست. علامه مامقانی در کتاب رجالی خود می‌نویسد: «عثمان بن جبلة [یکی از راویان روایت مذکور] توثیق ندارد و مجهول و مهمل است.»[2] لذا روایت فاقد اعتبار سندی به حساب می‌آید و غیر قابل استناد است.

نکته دوم:
توهین به ایرانیان ادعای باطلی است كه از جانب منكرین اهل بیت (علیهم‌السلام) مطرح شده است. اکرام و ادب و احترام از جانب اهل بیت (علیهم‌السلام) نسبت به ایرانیان در منابع معتبر روایی و تاریخی شیعیان بارها وارد شده است. به عنوان نمونه وقتی اسرای فارسی زبان (ایرانیان) را به مدینه آوردند، عمر بن خطاب خواست زنان ایرانی را بفروشد و مردان آنها را غلام و برده عرب قرار دهد و تصمیم گرفت افراد معلول و ناتوان و پیرمرد را در طواف و اطراف بیت الله الحرام، سوار بر پشت آنها (برده‌های ایرانی) کند. امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به عمر فرمودند: «به راستی پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: کریم هر قومی را احترام کرده، گرامی دارید هر چند با شما مخالف باشند، این در حالی است که ایرانیان مردانی حکیم و دانشمند و انسان‌هایی با شخصیت و با کرامتند. آنها بر ما سلام کرده و درود فرستاده و میل به اسلام پیدا کرده‌اند. من سهم غنیمت خودم و حق بنی‌هاشم از آنها را، برای خوشنودی خدا آزاد کردم.»[3]
با بیان این روایت، مشخص می‌شود تکریم و احترام به عجمان از قبیل ایرانیان و غیره در سیره رفتاری اهل بیت (علیهم‌السلام) بوده و دشمنان خاندان رسالت بر ادعایی واهی و پوچ را بیان کرده‌اند.

پی‌نوشت:
[1]. شیخ صدوق، معانی الأخبار، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم - قم، چاپ اول، 1403 ق، ص403.
[2]. عبدالله مامقانی، تنقیح المقال، الفهرست‏، ج‏1، ص100، شماره 7764، «عثمان بن جبلة: مهمل مجهول‏.»
[3]. علامه مجلسى، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی - بیروت، چاپ دوم، 1403 ق، ج45، ص330. «لَمَّا وُرِدَ بَسَبْی الْفُرْس... بَنِی هَاشِم‏.»

محمدجواد مهریار