دکتر قاسم غنی می گوید: انتشار اسلام در سوریه و عراق و مصر، تماس مسلمانان را با راهبان مسیحی بیشتر کرد و بهتر از پیشتر به عادات و اعمال و رفتار و گفته های آنان وقوف یافتند و بسیاری از آنان را پذیرفند به طوری که بعضی از دشمنان مسلمان صوفیه  _در مقام سرزنش_ آنان رامتشبه به راهبان مسیحی شمردند.

پشمینه پوشی _که به احتمال قوی سبب نام گذاری به صوفیه است_ از عادت های راهبان مسیحی است، که صوفیه از آنان تقلید کرده و آن را شعار و نشانه زهد خود قرار داده اند، همچنان که زندگی در خانقاه نیز تقلید از روش زندگی راهبان مسیحی در صومعه ها است . وبلکه اولین خانقاهی که برای صوفیان بنا شد به دست یک نفر مسیحی ساخته شد.1

دکتر غنی اضافه می کند که : اگر عقیده آنان که تصوف را زاییده افکار هندی و بودایی میدانند مبالغه باشد؛ لااقل باید گفت که از چیز هایی که  تاثیر بسیاری در تصوف اسلامی داشته است افکار و آداب هندی و بودایی است.

وقتی اسلام در خارج از جزیره العرب گسترش یافت طولی نکشید که سند هند را مسخر نموده و به سر حد چین رسید و روابط تجاری  و فرهنگی بین مسلمانان و ملت های دیگر برقرار شد و یکی از آثار این تبادل و داد و ستد فرهنگی آن بود که افکار و آثار هندوان و بودائیان به عالم اسلام راه یافت و صوفیان به زودی تحت تاثیر آنها قرار گرفته و افکار و عادت های هندی را پذیرفتند.

موسس خانقاه بیدخت آقای سلطان علیشاه نیز در کتاب خود آورده است که : قریب هفتاد سال کشور ایران از فقر خالی بود ، و اسم طریقت گوش کسی نشنیده و چشم احدی اهل فقر ندیده.... اسم طریقت در ایران مانند سیمرغ و کیمیا گشته بود تا آنکه مجدّد سلسله علّیه  و مبرهن، سیّد معصوم علیشاه دکنی به اشاره شاه علیرضا ولی  از اقالیم دکن به ایران تشریف آوردند و فیض علیشاه و نور علیشاه را تلقین کرد و تربیت نمود.2

از آنچه گذشت به خصوص از اعتراف موسس خانقاه بیدخت کاملا روشن می شود که صوفیگری کالایی وارداتی بوده که از ایالت دکن هندوستان وارد ایران شده است و در متن دین مقدس اسلام چیزی به نام تصوف یا صوفیگری وجود نداشته است. بلکه در بعضی روایات شدیدا از صوفیگری نکوهش کرده و طریقه آنان را مخالف دین و ثواب مخالفت با آنان را همچون جهاد با کفار قرار داده است.

.................................................................................................

(1)_تاریخ تصوف در اسلام ص155

(2)_بشاره المومنین ص242

نگارنده میگوید: البته نظر آقای سلطان علیشاه از خالی بودن ایران از فقر ،کم رونق بودن بازار صوفیه و اندک بودن پیروان این فرقه است؛ نه اینکه تا آن زمان اصلا صوفی در ایران وجود نداشته.