پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دروغ و تهمت، خواسته یا ناخواسته باعث تفرقه و مانع وحدت است. متأسفانه این دروغها و تهمتها همچنان ادامه دارد؛ شبکه‌های وهابیت که آبشخور استعمار هستند، در راستای اهداف دشمنان با سلاح اسلام، تیشه به ریشه اسلام می‌زنند. یکی از اهداف آنها ایجاد تفرقه و جدایی تنفرآمیز بین شیعه و اهل سنت با ابزار دروغ و تهمت علیه شیعه نسبت به مقدسات اهل سنت است.
متأسفانه کتابهایی هم علیه شیعه نوشته شده که محتوای آن‌ها دروغ و تهمت و غلو است، نسبت به عقاید و احکام و تاریخ شیعه، کتاب‌هایی که بذر هر شرّ و فسادی بوده، فریاد تفرقه و فتنه را در جان‌ها زنده ساخته و اتحاد اسلامی را از هم پاشیده؛ کتاب‌هایی که باعث شده، عقاید شیعه برعکس جلوه داده شود و ذهن‌ها از حقانیت شیعه دور شود، تا جایی که مذهب شیعه را فرقه ضاله و مشرک و کافر دانسته‌اند. این کتاب‌ها را علامه امینی در کتاب الغدیر خود[1] که نزدیک به دویست و شصت صفحه است، جمع‌آوری کرده که تعداد آن‌ها شانزده عنوان است و مطالب تک‌تک کتاب‌ها را نقل و نقد کرده است.

در این نوشتار فقط به یک گفتار دروغ از ابن تیمیه اکتفا کرده و دفاع عالم اهل سنت را از شیعه بیان می‌کنیم؛ خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل.
ابن تیمیه در کتاب منهاج السنه مدعی شده است که شیعیان، به عایشه و همچنین زن حضرت نوح (علیه‌السلام) نسبت زنا داده‌اند. او می‌نویسد: شیعیان به عایشه و زن حضرت نوح (علیه‌السلام) نسبت فحشاء می‌زند، و بدین سبب، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و انبیاء دیگر را اذیت می‌کنند.[2]
این در حالی است که هم عالم شیعه و هم عالم اهل سنت به این دروغ جواب دادند. از علمای شیعه، مرحوم «شیخ طوسی» را می‌توان نام برد که فرموده است: هیچ همسری از هیچ پیامبری، هرگز زنا نکرده است. چرا که این کار باعث تنفر مردم از پیامبر می‌شود، و باعث لکه ننگی بر ایشان می‌گردد. پس هر کس یکی از همسران پیامبر را به زنا نسبت بدهد، به تحقیق، اشتباه بسیار بزرگی را مرتکب شده است.[3]
از عالمان اهل سنت نیز می‌توان «شهاب الدین آلوسی» را نام برد که بیان کرده است:
به شيعيان نسبت داده شده است که به عائشه، تهمت زنا زده‌اند؛ در حالىکه خود آن‌ها (شیعیان) چنين مطلبى را شديداً انکار مى‌کنند؛ در کتاب‌هاى مورد اعتماد آن‌ها نیز چنين مطلبى ديده نمى‌شود و اصلاً اثرى از آن نيست. همچنين شیعیان، وقوع فحشاء را براى عائشه بعد از وفات رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله) نیز انکار مى‌کنند و از اين مطلب نيز در کتاب‌هاى آن‌ها اثرى ديده نمى‌شود.

خوانندگان محترم آیا این‌گونه مطالب علیه شیعه، انس و الفتی میان مسلمانان باقی می‌گذارد؟ آیا می‌گذارد همدلی و همبستگی برجا بماند؟ آیا دوستی و مودتی می‌ماند؟ آیا با رواج چنین اندیشه‌هایی می‌توان اتحادی یافت که در زیر سایه بلندش آرمید و احساس آسایش کرد؟ این‌هاست که بذر تفرقه را در جامعه دینی می‌پاشد و روحیه نفرت و کینه‌ورزی را گسترش می‌دهد. این‌جاست که مظلومیت و حقانیت شیعه اثبات می‌شود و علمای اهل سنت باید در برابر این تهمت‌ها که در ذهن مردم است، دفاع کنند و افکار و قلب‌ها را به شیعه نزدیک کنند.

پی‌نوشت: 
[1]. الغدیر، علامه أمينی، ج3، ص77، بخش نقد و اصلاح، «حول الكتب والتآليف المزورة وإذ لم تكن هذه الفرية الشائنة على الشيعة.»
[2]. ابن تیمیه، منهاج السنه، ج4، ص348، عربستان سعودی، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلاميه، چاپ اول، 1406 ه ق. «وهؤلاء الرافضة يرمون أزواج الأنبياء: عائشة وامرأة نوح بالفاحشة؛ فيؤذون نبينا وغيره من الأنبياء من الأذى بما هو من جنس أذى المنافقين المكذبين للرسل.»
[3]. التبیان فی تفسیر القرآن، شیخ طوسی، ج10، ص52. «وما زنت امرأة نبي قط، لما فی ذلك من التنفير عن الرسول وإلحاق الوصمة به، فمن نسب أحدا من زوجات النبی إلى الزنا، فقد أخطأ خطأ عظيماً.»
[4]. روح المعانی فی تفسير القرآن العظيم والسبع المثانی، آلوسی (متوفاى 1270هـ)، محقق: علی عبدالباری عطية، دار الكتب العلمية - بيروت، چاپ اول، 1415 هـ، ج9، ص318. «ونسب للشيعة قذف عائشة بما برأها الله تعالى منه وهم ينكرون ذلك أشد الإنكار وليس فی كتبهم المعول عليها عندهم عين منه ولا أثر أصلا، وكذلك ينكرون ما نسب إليهم من القول بوقوع ذلك منها بعد وفاته وليس له أيضا فی كتبهم عين ولا أثر.»