پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_  در تصوف مرسوم است که بعد از مرگ هر یک از اقطاب صوفیه تمام مشایخ، بزرگان و مریدان آن فرقه می‌بایست با قطب جدید آن فرقه تجدید بیعت کنند. در بعضی موارد برخی از مشایخ، به خاطر سهولت این کار از طرف قطب مأمور می‌شوند که از مریدان بیعت بگیرند. بعد از مرگ نورعلی تابنده اکثر مشایخ و مأذونین فرقه سلطان علیشاهی  که با مهندس جذبی به‌عنوان قطب فرقه سلطان علیشاهی تجدید بیعت کرده بودند، کما فی‌السابق مریدان را به تجدید بیعت با قطب جدید دعوت کردند.

مسعود وحدت از مشایخ ماذون فرقه سلطان علیشاهی یکی از کسانی بود که در سخنان خود در فضای مجازی مریدان این فرقه را به تجدید بیعت با جذبی دعوت کرد و با استناد به سخنان بزرگان سلف خود، لزوم و اهمیت این موضوع را تشریح کرد. اما این سخنان جناب مسعود وحدت در دعوت مریدان این فرقه به تجدید بیعت با جذبی، به مذاق محمد اسماعیل صلاحی خوش نیامد و ایشان در صفحه شخصی خود در فضای مجازی که تمام سخنرانی‌ها، بیانیه‌ها و جملات او منتشر می‌شود، به‌شدت به مسعود وحدت تاخته و در سخنانی توهین‌آمیز می‌نویسد: «آقای وحدت، با افکار "بلشویکی" نمی‌توان در امور فقری دخالت نمود. شما بهتر است درباره مرام رفیق استالین نظر بدهید تا درباره سلسله گنابادی و بایدها و نبایدهای مربوط به سلسله. قطب سلسله گنابادی حضرت مجذوب علیشاه بهتر از شما و رفیق فارغ التحصیلتان در دانشگاه پاتریس لومومبا به امور فقری و معنوی اشراف دارند. بنابراین در اموری که از حیطه صلاحیت و قدرت و دانش و معنویت شما خارج است، دخالت نکنید.»

صلاحی در توهین به مسعود وحدت به همین یک مورد اکتفا نمی‌کند و در ضمن دو نامه، خطاب به ایشان تمام افکار و نوع نگاه خود نسبت به ایشان را در قالب تذکراتی مطرح می‌کند و می‌نویسد:

«الف؛ مصلحت اندیشی حدومرزی دارد. انسان نباید شرف و حریت خود را فدای مصلحت اندیشی نماید، که غیرت خود را از دست می‌دهد.

ب؛ خودرایی و استبداد مانع سلوک است و نشانه استکبار از حق. بنابراین خود رایی را کنار گذارید و از غرور بپرهیزید که افت سلوک است...

ج؛ از لودگی و فرهنگ لوده‌ها باید فاصله گرفت. همچنین نباید برای رسیدن به مقصد دست به هرکاری زد که عرض و ناموس را ضایع می‌سازد. درآن چندروزه‌ای که در بیمارستان مهر با شما نشست وبرخاست داشتم، متوجه شدم که متأسفانه فروتنی را با لودگی اشتباه گرفته‌اید و وقار لازم را ندارید...»

اما آنچه مهم و موردنظر است این مسئله است که توهین‌های جناب صلاحی خطاب به مسعود وحدت درواقع توهین به انتخاب نورعلی تابنده است. زیرا مسعود وحدت به‌عنوان شیخ ماذون فرقه سلطان علیشاهی مورد انتخاب نورعلی تابنده بوده و توسط ایشان به این جایگاه و مقام رسیده است. حال سؤال این است که چطور صلاحی حتی درزمانی که هنوز ادعای قطبیت نکرده بوده است به عمق انحطاط فکری و عقیدتی و عدم ثبات شخصیتی جناب مسعود وحدت پی برده بوده ولی نورعلی تابنده که دراویش، او را عنوان ولی خدا و حجت الهی در زمین می‌شناختند از همه این‌ها بی‌خبر بوده است و برخی از امورات سلسله خویش را به این‌چنین مردی سپرده است؟