صوفي را در اين فرقه تا قبل از تشرف، طالب مي دانند و بعد از چند سال که آمادگي پيدا نمود طي مراسمي به نام « تشرف » صوفي رسمي مي شود و از اين به بعد، فقير نام دارد.

نام هاي ديگر تشرف : پيوند ، تلقيح و ازدواج لاهوتي مي باشد.1

وسايل تشرف عبارتند از : پارچه سفيد ، نبات ، جوز هندي ، انگشتر و سکه.2

هرکدام از اين وسايل، گوياي رازي است؛ به طور مثال جوز آوردن يعني ما سر آورديم تا بسپاريم.3

شيوه تشرف :

براي صوفي شدن، طالب بايد مقداري پارچه سفيد که بهتر است يک قواره پارچه کفني باشد و نيز حدود 3 کيلو گرم نبات و يک جوز هندي، سکه و انگشتر تهيه کند. او بايد اين پنج چيز را که وصله نام نهاده اند و هر کدام گوياي رازي مي باشد، در وقت تشرف به همراه داشته باشد. اين وسائل را به دست پير دليل مي دهد و آنگاه عازم مکاني مي شود که رئيس فرقه يا نماينده او انتظار طالب را مي کشند.

درِ خلوت را به روي غير او هر که باشد مي بندند، هرچند وليعهد قطب باشد؛ مگر آنکه قطب اجازه خاص دهد که او هم حاضر شود؛ اما بابد ساکت بنشيند و داخل، هيچ کار و گفتاري نشود.پس قطب رو به قبله نشيند. برخي مقيّدند که روي پوست مرغز بنشيند. به مريد مي گويد که در دست چپ دليل در جانب قبله بايستد و آن پنج چيز را که آورده جلوي خودش بر زمين گذارد. پس به دليل اشاره مي کند که شروع به اداي وظيفه کن. پير دليل به مريد امر مي کند که پا برهنه و سر برهنه و دوش برهنه شو و شال کمرت را بگشا و هر بند و گره که در لباست هست، باز کن که معناي تمام تخليه اين است. خود دليل نيز همانطور تمام برهنه مي شود.

پس پير دليل خم مي شود و آن پنج چيز را به دست راستش مي گيرد، به طوري که دست او آويخته است. سپس هر دو آرام راه مي افتند.پس از طي اندک مسافت، هر دو به سجده مي افتند و پشت هر دو دست خود را به زمين مي گذارند و کف دست رو به آسمان مي نهند. پس از آن، برمي خيزند و نگاهي به قطب نموده، دوباره به سجده مي افتند. البته ذکر معيني در سجده نمي گويند. سپس برخاسته، در جلو قطب مي نشينند و دليل با دست راست خود دست راست قطب را به طور صفا مي گيرد و مي بوسد. و آن پنج چيز را به دست قطب مي نهد. در همان ضمن، صفا اگر سبک باشد و بتواند آنها را لاي درست خود گرفته که تسليم قطب کند.

قطب آن پنج چيز را مي گيرد و بر زمين مي نهد و دست راست مريد را از دست دليل خلاص نموده و آن را به طور صفا مي گيرد. در اين حال، قطب با ناله سه بار استغفار مي کند و دليل و مريد هم به متابعت، صيغه توبه و استغفار را مي خوانند و گريه مي کنند. پس رو به مريد کرده ، اشاره به عقد صفا مي نمايد و مي فرمايد که اين است صورت بيعت الهيه. 4

بعد ها اين فقير مي تواند مدارج ديگر را طي نمايد و با حکم قطب مجاز به نماز يا مجاز به دستگيري شود.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

1-استوارنامه صفحه 423

2-همان ص424

3-همان ص 425

4-همان ص 427