پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ عده‌ای با وارد کردن شبهه، عزاداری و سینه‌زنی شیعیان را رد می‌کنند و آن را احمقانه و بدعت و شرک می‌دانند، به‌خصوص فرقه ضاله وهابیت خیلی روی این قضیه مانور می‌دهد، در حالی‌که ام المومنین عایشه در سوگ نبی مکرم اسلام با زنان، عزاداری کرده و به سينه و صورتشان می‌زدند.[1] با این حساب تکلیف چیست؟ اگر عزاداری بدعت و شرک است، پس بعد از پیامبر، اول مشرک و بدعت‌گذار باید خود عایشه باشد، آیا می‌توان این را گفت؟ قطعاً این لازمه‌ی کلام خود را نمی‌پذیرند.    

پی‌نوشت:

[ا]. احمد ابن حنبل، مسند احمد، دارصادر بیروت، ج6، ص274 «قال: سمعت عائشة تقول : مات رسول الله صلى الله عليه وسلم بين سحري ونحري وفي دولتي لم أظلم فيه أحدا فمن سفهي وحداثة سني أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قبض وهو في حجري ، ثم وضعت رأسه على وسادة ، وقمت التدم مع النساء وأضرب وجهي»
محمد بن جرير الطبري، تاريخ الطبري، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت – لبنان، چاپ چهارم،  1403 - 1983 م، ج2، ص441

تهیّه وتنظیم: مصطفی پورصدوقی