نجات مردم مدینه از قحطی با راهنمایی عایشه

  • 1395/07/02 - 17:20
ام المومنین عایشه با دستور توسل به پیامبر مردم مدینه را از قحطی نجات می‌دهد عایشه به آن‌ها گفت:«به قبر پیامبر توجه کنید وروزنه‌ای از قبر به طرف آسمان قرار دهید تا بین قبر وآسمان سقفی قرار نگیرد» راوی می‌گوید وقتی مردم این کار را کردند بارانی برای ما بارید به طوری که گیاهان روییدند ودام‌ها چاق گردیدند وآن سال «سال فتق» نامیده شد.

پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ قابل توجه کسانی‌که توسل واستغاثه به اولیای الهی را نامشروع و متوسلین را مشرک می‌دانند. داستان زیر حاکی از مشروعیت توسل به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از وفات ایشان است.
روزی مردم مدینه دچار قحطی شده بودند و به عایشه شکایت بردند. ام المومنین عایشه به آن‌ها گفت: «به قبر پیامبر توجه کنید و روزنه‌ای از قبر به طرف آسمان قرار دهید، تا بین قبر و آسمان سقفی قرار نگیرد.» راوی می‌گوید: وقتی مردم این کار را کردند بارانی برای ما بارید، طوری‌که گیاهان روییدند و دام‌ها چاق گردیدند، به گونه‌ای که دنبه گوسفندان از کثرت چربی سرباز کرده و شکاف برداشت و به اصطلاح فتق گردید و آن سال «سال فتق» نامیده شد.[1]

اما متاسفانه وهابیت خطاب به زائرین مسلمان، جملاتی همواره تکرار می‌کنند «این‌ قبرها و اموات، سنگ و خاکی بیش نیستند و استخوان پوسیده‌ای هستند.»
به‌راستی آیا پیامبر خدا، ائمه هدی و شهدا پس از رحلت و شهادتشان این چنین هستند، سنگ و استخوان پوسیده‌اند؟
آیا همسر پیامبر خدا که مسلمانان را برای نزول باران به‌سوی پیامبر خدا راهنمایی کرد، مشرک است؟
آیا همه صحابه و تابعین مشرک بودند، فقط گروه‌های وهابی و پیروان «محمد بن عبدالوهاب» مسلمان واقعی  و نمایندگان راستین خدا هستند؟
آیا درک و فهم اسلام واقعی در انحصار آن‌هاست؟
خواننده محترم و عزیز برای تحقیق و آگاهی بیشتر می‌توانید به لینک‌های مذکور مراجعه فرمایید.[2]

پی‌نوشت:

[1]. عبدالله بن الرحمن الدارمي، سنن الدارمي، مطبعة الاعتدال – دمشق، 1349ق، ج1، ص44، باب ما أكرم الله نبيا صلى الله عليه وسلم بعد موته،« قال قحط أهل المدينة قحطا شديدا فشكوا إلى عائشة فقالت انظروا قبر النبي صلى الله عليه وسلم فاجعلوا منه كوى إلى السماء حتى لا يكون بينه وبين السماء سقف قال ففعلوا فمطرنا مطرا حتى نبت العشب وسمنت الإبل حتى تفتقت من الشحم فسمي عام الفتق»
أحمد زيني دحلان، الدرر السنية في الرد على الوهابية، مكتبة ايشيق - إستانبول – تركيه، 1396 - 1976 م، ص20
السبكي، شفاء السقام،چاپ چهارم، 1419ق، ص310
[2]. توسل، مورد پذیرش قرآن
پیامبر می‌فرماید توسل آری، وهابی می‌گوید نه!
اگر توسل شرک باشد...

تهیّه وتنظیم: مصطفی پورصدوقی

بازنشر

دیدگاه‌ها

سلام و خسته نباشید. روایت درست است و در کتب اهل بدعت آمده. ولی ام المومنین فقط خانم خدیجه س است. کسی که با امیرالمومنین ع جنگیده به جنازه امام حسن ع جسارت کرده و در شهادت فاطمه زهرا س و امیرالمومنین ع شادی کرده لیاقت مادری بر امت رسول خدا ص را ندارد. هر کس با نظر حقیر مخالف است یه بار دیگه خطبه غدیر را بخواند تا ببیند رسول خدا ص با چه کسانی در جنگ است. رسول خدا ص با کسانی در جنگ است که با امیرالمومنین ع در جنگ است. آیا کسی که پیامبر خدا ص با او در جنگ است میتواند مادر مومنین باشد؟؟؟؟

سلام وعرض ادب. تشکر از بازدید ونظر شما. مطالب شما کاملا درسته اما بحث ام المومنین شکی در آن نیست که لقب زنان پیامبر است و عایشه را هم شامل می شود طبق آیه شش سوره احزاب. (النَّبِيُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُم)پيامبر، نسبت به مؤمنان از خودشان اولى و سزاوارتر است، و همسرانش [در حرمت ازدواج به منزله‏] مادران آنانند." حالا باید ببینیم آیا لقب ام المومنین فضیلت وافتخار حساب می شود یا نه؟ واما جواب ما:طبق آيات قرآن ما معتقديم که ام المومنين به تنهايي فضيلتي نيست بلکه زنان رسول خدا فقط اگر تقوي پيشه کنند و از خدا بترسند داراي ارزش و مقام مي باشند. و به همين جهت است که قرآن مي فرمايد: يا نِساءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً. يعني: "اى همسران پيامبر! شما اگر پرهيزكارى پيشه كنيد [از نظر منزلت و موقعيت‏] مانند هيچ يك از زنان نيستيد، پس در گفتار خود، نرمى و طنّازى نداشته باشيد تا كسى كه بيمار دل است طمع كند، و سخن پسنديده و شايسته گوييد.." (احزاب/32) همچنين قرآن مي فرمايد: يَانِسَاءَ النَّبىِ‏ِّ مَن يَأْتِ مِنكُنَّ بِفَحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ يُضَعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَينْ‏ِ وَ كاَنَ ذَالِكَ عَلىَ اللَّهِ يَسِيرًا. يعني: اى همسران پيامبر! هركس از شما كار بسيار زشت آشكارى مرتكب شود [قطعاً پيوند همسرى با پيامبر به او مصونيّت نمى‏دهد، بلكه‏] عذاب براى او دو چندان خواهد شد، و اين [كار] بر خدا آسان است. (آيه:30) پس ام المومنين تنها به اين معناست که رابطه بين مسلمانان و زنان پيامبر مانند رابطه مادر و فرزند مي باشد. يعني همانطور که فرزند نمي تواند با مادر خويش ازدواج کند، مسلمانان نيز بعد از شهادت پيامبر صلي الله عليه و اله نمي توانند با زنان ايشان ازدواج کنند.

وباز هم در ادامه جواب می توانیم بگوییم: زنان پيامبر امهات المؤمنين دانسته شده اند (احزاب، آيه 6) اما نه به لحاظ شخصيت خودشان (مثبت يا منفي) بلكه به لحاظ انتسابي كه به رسول خدا(ص) دارند. و اگر شرافتي براي آنان است به لحاظ انتساب به پيامبر است با وجود اين مقصود از اين دستور، حرمت ازدواج با آنان بعد از رسول خدا(ص) است به لحاظ حرمت نگهداشتن حريم رسول خدا(ص)، وگرنه براساس آيه 2 مجادله مادر هر كس همان شخصي است كه او را به دنيا مي آورد «ان امهاتهم الا اللائي ولدنهم» پس عايشه نيز مانند ديگر همسران پيامبر فقط به خاطر اينكه همسر پيامبر است ام المومنين خوانده مي شود و معناي آنهم فقط احترام به پيامبر و عدم جواز ازدواج با همسران پيامبر به جهت همين حكم مي باشد. و گرنه مساله محرميت و نگاه كردن به همسران پيامبر(ص) براي هيچ كس جز محارم آنها مجاز نبود.( مجمع البيان، ج8، ص122؛ تفسير قرطبي، ج14، ص82؛ تفسير نمونه، ج17، ص204)

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.