وباز هم در ادامه جواب می توانیم بگوییم: زنان پيامبر امهات المؤمنين دانسته شده اند (احزاب، آيه 6) اما نه به لحاظ شخصيت خودشان (مثبت يا منفي) بلكه به لحاظ انتسابي كه به رسول خدا(ص) دارند. و اگر شرافتي براي آنان است به لحاظ انتساب به پيامبر است با وجود اين مقصود از اين دستور، حرمت ازدواج با آنان بعد از رسول خدا(ص) است به لحاظ حرمت نگهداشتن حريم رسول خدا(ص)، وگرنه براساس آيه 2 مجادله مادر هر كس همان شخصي است كه او را به دنيا مي آورد «ان امهاتهم الا اللائي ولدنهم» پس عايشه نيز مانند ديگر همسران پيامبر فقط به خاطر اينكه همسر پيامبر است ام المومنين خوانده مي شود و معناي آنهم فقط احترام به پيامبر و عدم جواز ازدواج با همسران پيامبر به جهت همين حكم مي باشد. و گرنه مساله محرميت و نگاه كردن به همسران پيامبر(ص) براي هيچ كس جز محارم آنها مجاز نبود.( مجمع البيان، ج8، ص122؛ تفسير قرطبي، ج14، ص82؛ تفسير نمونه، ج17، ص204)