عقل آدمی دارای محدودیتهای عینی و گسترده است، غرب با تکیه بر تعقل سر از دوزخ متجسدی که امروز میبینیم درآورد، به باور من عقل ستیزی صوفیه(و نیز این ویژگی سلفیون)نقطه قوت آشکاریست که تاکید را از عقل ناقص بنده گناهکار برمیدارد به جای آن به اصول تجربی اثبات شده در گذر تاربخ همچون سنن، مناسک عبادی و نمادین ارجحیت میبخشد‌. ضدیت با شریعت هم از این نظر مذموم است که بخشی بسیار کلیدی از چنان سنن و مناسکی که ارتباط انسان با محیط اجتماعی و نظام اخلاقی مستقر در آن را سست میکند.