اگه واقعا حرف برایی گفتن دارید در فضای علمی به بحث بپردازید. در کتابخانه های تخصصی شیعه از همه فرق و ادیان کتاب های اصلیشان وجود داره و قابل دسترسی. این در حالیه که با من برای پرسیدن چندتا سؤال ساده از یه فرقه دراویش در مشهد وارد خانقاه هاشان شدم (البته با اجازه خودشان) ولی از دادن اطلاعات اولیه درباره تفکرشان و بحث در این باره هم به شدت خودداری کردند. آیا مذهبی که برحق است از انتشار کلامش نزد افراد اهل مطالعه و تفکر ترس دارد؟ آیا مذهبی که حق است یا خود را اهل حق میداند از جواب دادن به سؤالات دیگران هراس دارد؟