به نام یزدان بخشاینده بخشایشگر وقتی روایاتی رو می‌خونیم که دوستی حضرت علی (ص) انسان رو بهشتی و دشمنی او انسان رو دوزخی می‌کنه, به نظر موضوع ساده‌ای میاد اینکه چطور می‌شه حضرت امیرالمومنین (ص) رو با اون همه خوبی و مهربانی و بزرگی‌هایی که داشت, رو دوست نداشت!؟ مگه می‌شه او رو دوست نداشت!؟ یا معاویه و عمر و یزید و ... با اون اخلاق گند و افکار شیطانی‌شون رو مگه می‌شه دوست داشت!؟ اینا چیزهایی هستند که یک عقل سالم اونها رو می‌پذیره, خیلی راحته : 2+2 = 4 خیلی چیز ساده‌ایه امثال آلوسی و ابن تیمیه و دانشمندان(!) دیگه اسلامی و غیراسلامی چه در گذشته و چه در الان, دقیقا افرادی هستند که معادله ساده 2+2 رو نمی‌دونن و یا نمی‌خواهند که بدانند! برای همین به جز حقیقت (که خیلی خیلی خیلی ساده است) هزاران جلد کتاب به دردنخور می‌نویسند و عجیب‌تر اینکه بعضی‌ها آن‌ها را خوانده و چیزهایی هم یاد می‌گیرند (عجب!) قرآن و سخن پیامبر و اهل بیت (ص) رو نگاه کنید, ساده مختصر و مفید! عمیق‌ترین مفاهیم زندگی رو به آسانی به ما یاد می‌دهند ولی خوب, شیطان اجازه نمی‌ده که اینها هدایت بشوند, خود اینا هم افرادی خودخواه و متکبر هستند که دنبال شهوات و خواسته‌های نفسانی خودشون و لذتهای زودگذر و دنیا و قدرت و پول و ... هستند برای همین خداوند هدایتشون نمی‌کنه و این باعث می‌شه خیلی‌های دیگر رو بعد از خودشون گمراه کنند, البته جز مومنینی که خداوند قلب اونها رو نگه می‌داره