ز این نظر که حضرت مولانا حضرت حافظ حضرت سعدی و عطار نیشابور و خیلی از عرفای بزرگ اسلام که در تمامی عمر خود از صوفی دم میزنند و دفاع میکنند چطور میشود که ما از تمامی مطالب ایشان که به نفع خودمان است استفاده کنیم و مابقی را نادیده بگیرم؟ آیا این دور از انصاف نیست که همه با یک چشم دیده شوند؟آیا در مذهب شیع همه اولیا بوده و بهشت بر ایشان واجب گردیده؟