یکی از اعتقادات فرقه منحرف گنابادیه این است که شخص باید در هنگام نماز و عبادت صورت قطب خود را در ذهنش تجسم کند! حال سوال ما این است که این مطلب در کجای قران و روایات اهل بیت امده است؟ کدام از امامان یا حتی مراجع ما قائل به این مطلب هستند؟ این مطلب نشان دهنده انحراف شدید این فرقه است که به جای یاد خدا، قطب را در نماز و عبادت در نظر میگیرند و برای قطب خود مقام خدایی قائل هستند! در اینجا فقط سه نظریه اقطاب گذشته را می اوریم، تا ناقوس رسوایی این فرقه به صدا در اید و به خاطر مضحک بودن فرمایشات دیگر اقطاب این فرقه از بیان آن معذوریم:
1-میرزا زین العابدین شیروانی معروف به مست علیشاه که از سرسلسله های فرقه گنابادیه است میگوید: سالک باید در همه احوال و افعال و اقوال از مراقبت صورت مرشد غافل نشود و در هنگام ذکر و ورد و طاعت از وجه شیخ خود زائل نگردد.1 
2-ملاسلطان گنابادی:اگر مرشد ظاهری را در خیال نداشته باشد، صورت هواهای نفسانی او از بین نرود .2 
3-ملا علی گنابادی: مقلد ناچار است که در وقت عمل مطاع(مرشد)را در نظر اورد. 3

1-ریاض السیاحه صفحه 371(چاپ حقیقت)            

2-سعادت نامه صفحه 12(چاپ حقیقت)        

3-صالحیه صفحه 65(چاپ حقیقت)