پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از شبهاتی که از جانب شبکه های تلویزیونی وهابیت مطرح شده، مسائلی پیرامون غیبت صغرای امام عصر (عجل‌الله‌فرجه) است. مفتی‌ های وهابی به نقل از سید کمال حیدری یکی از منحرفین و فریب خوردگان که سابق بر این در حوزه علمیه قم مشغول به تحصیل و تدریس بوده است در ادعایی مضحک می‌ گویند غيبت صغری در فقه شيعه دروغى مصلحتى براى گرفتن خمس از مردم بوده است. جالب آنجاست که شبکه‌ های معاند وهابی، با معرفی کمال حیدری او را از بزرگترین مراجع تقلید شیعه معرفی می‌ کنند، در حالی که جهالت و منحرف بودن او از جانب مراجع عظام و علمای مشهور قم تأیید شده است.

در پاسخ به شبهات کمال حیدری، چند نکته بیان می شود:
نکته اول:
شبکه وکالت یکی از کارهایی بود که در زمان ائمه معصوم (علیهم‌السلام) قبل از امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) ایجاد شده بود و عده‌ای از اصحاب، از جانب ائمه اطهار (علیهم‌السلام) موظف به رسیدگی امور شیعیان می‌ شدند. البته لازم به ذکر است که وکلای مذکور وظیفه داشتند تا حوائج شیعیان را به ائمه معصومین (علیهم‌السلام) برسانند و به سؤالات فقهی و اعتقادی آنان پاسخ دهند و خمس و وجوهات شرعی را از پیروان اهل بیت (علیهم‌السلام) دریافت کنند و به امام (علیه‌السلام) برسانند. امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) نیز با تعیین و تنصیب 4 نفر از علما و فقهای شیعه رابطه خود با شیعیان را در دوران غیبت صغری مهیا کرده و به امور شیعیان می‌پرداختند.

در نهایت باید گفت آنچه مشخص است ائمه معصومین (علیهم‌السلام) بعضی از یاران خود را به عنوان نائب و وکیل، در میان شیعیان انتخاب کرده بودند که امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) نیز به همین طریق و روش با شیعیان در دوران غیبت صغری در ارتباط بودند.

نکته دوم:
دریافت وجوهات و وکالت در امور شرعی شیعیان و پیروان اهل بیت (علیهم‌السلام) یکی از امور و وظایفی بوده که از جانب حضرات ائمه اطهار (علیهم‌السلام) به علمای شیعه محول شده است. بعد از رحلت علی بن محمد سمری که آخرین نائب و وکیل امام عصر (عجل‌الله‌فرجه) بود، حضرت مهدی (علیه‌السلام) به شیعیان دستوردادند تا به علما و فقهای شیعه مراجعه کنند. رحلت آخرین نائب و دستور حضرت برای مراجعه به فقها و علمای شیعه، به معنای شروع غیبت کبری بوده که تا زمان فعلی و قبل از ظهور موفور السرور ایشان، این امر مهم استمرار دارد.
با توجه به آنچه گفته شد، مرحوم شیخ صدوق در کتاب خود با بیان روایتی که به توقیع شریف معروف است، از حضرت بقیه‌الله الاعظم (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) نقل می‌ کند که امام فرمودند: «و اما در رویدادهایی که برای شما پیش می‌ آید، به راویان حدیث ما مراجعه کنید؛ زیرا آنها حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر ایشان هستم.»[1]

نکته مهم در این روایت آن است که منظور حضرت از «راویان حدیث»، فقهایی هستند که به هنگام «حوادث واقعه» حجت خدا بر تمام شیعیان محسوب می‌ شوند و عهده دار وظایف خاصی هستند. امام با بیان این روایت، مسئله را از احکام شرعی فراتر دانسته‌ اند و به امور و وظایف محوله‌ی بیشتری که احکام شرعی و حلال و حرام را نیز در بر می‌ گیرد، سوق داده‌ اند.

حضرت در ادامه با بیان « فانهم حجتی علیکم و انا حجه الله علیهم» به ولایت فقها بر شیعیان اشاره می‌ کنند که این خود دلیل بر تمام امور پیروان اهل بیت (علیهم‌السلام) در دوران غیبت حضرت ولی‌عصر (عجل‌الله‌فرجه) است.
دریافت خمس و یا هر گونه فتوا و اجتهاد در امورات شیعیان، چه شامل اموال و نفوس شیعیان باشد، چه مسائل مهمتر از آن، وظیفه‌ ای است که از جانب امام عصر (عجل‌الله‌فرجه) به بعضی از فقهای شیعه سپرده شده و مخالفت با آن علما و فقها، مخالفت با حضرت مهدی (سلام‌الله‌علیه) به حساب می‌ آید. لذا اطاعت از فرمایش حضرت حجت بن الحسن العسکری (سلام‌الله‌علیهما) فریضه‌ ای واجب است.

پی‌نوشت:
[1]. شیخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، ج2، ص484، اسلاميه - تهران، چاپ دوم، 1395ق. «و اما الحوادث الواقعه ... انا حجه الله علیهم.»