عطار در تذکره الاولياء و هجويري در کشف المحجوب و جامي در نفحات الانس « سالکي » را اويسي ناميده اند : که از روحانيت يکي از مشايخ گذشته بهره برده است که بعضا با 299 سال فاصله طريقت او را ادامه داده است.
 اينها مي گويند چون اويس قرني بدون راهنما و دليل و با الهام ربّاني، محبت رسول خدا (ص) در دلش جايگزين شد، به همين جهت بدون راهنما به يکي از اين مشايخ، هرچند با فاصله زماني زياد مي توان ارتباط برقرار کرد. در افغانستان يک طائفه به نام اويسي بود. که درباره آنها گفته اند: تمام دندانهاي خود را به تبعيت از افتادن دندان پيامبر (ص) در جنگ ، مي کشيدند.{1}

مؤسس اين فرقه در ايران شخصي به نام « جلال الدين ابوالفضل عنقاء » است . وي در سال 1266 قمري متولد و در سال 1323 قمري در گذشت.
 کيوان قزويني در مورد او مي گويد: روحاني ساده لوحي بود که يک روز مي رفت پيش خاکساريه و دست بيعت مي داد و روز بعدش پيش فرقه هاي ديگر مي رفت. چون ديد هيچ کس او را تحويل نمي گيرد ادعاي اويسي کرد.
 بعد از او پسرش محمد عنقاء مدعي شد و فرقه را گسترش داد. پسر محمد به اسم صادق عنقاء لقبي به نام شاه مقصود براي خود گذاشت و سلسله اقطابي را درست کرد و خود را به امير مومنان علي (عليه السلام) رساند.
 نور الدين مدرسي چهاردهي مي نويسد : کتابهاي « پديده فکر » و « از جنين تا جنان » که تأليف يک فرانسوي است، صادق عنقاء به نام پدر خود محمد چاپ نمود. اين کتاب قبلا توسط آقاي نائيني طباطبائي در ايران ترجمه شده است و اسناد آن در کتابخانه مجلس شوراي اسلامي موجود مي باشد.
 صادق عنقاء متولد 1294 قمري است . وي در حال حيات پسرش نادر علي عنقاء (صلاح الدين) را که ورزشکار بدنسازي بود قطب نمود . وي هم اکنون در آمريکا ساکن است.

اين فرقه روي دو جريان کار کرد :
 1) سيستمي از برنامه هاي مديتيشن را در قالب کلاس هاي تمرکز اجرا مي کنند.
 2) ارتباط دختر و پسر به عنوان يار طريقتي که معمولا با يکديگر مختلط هستند.
 از اعجاز قطب اين فرقه (نادر علي عنقاء) بهائي شدن همسرش است.

منابع:

1-سلسله های صوفیه ایران صفحه 34