عکس
سیوطی از جزری شافعی، عالم قرن نهم اهل سنت، نقل می‌کند که در کتاب «التعریف بالمولد الشریف» آورده است: روایت تخفیف عذاب ابولهب را (که به خاطر خبر تولد پیامبر، کنیزش را در راه خدا آزاد کرد) در جنهم ذکر کرده و پس از آن تصریح می‌کند، اگر کار ابولهب کافر، باعث تخفیف عذاب وی شود، پاداش آن مسلمان موحدی ک
صالحی شامی در نقد کلام یکی از کسانی‌که جشن ولادت پیامبر را صحیح نمی‌داند، می‌گوید: برگزاری جشن ولادت نبی مکرم اسلام (صلیاللهعلیهوآله)، جز به قصد شکر در این ماه شریف برگزار نمی‌شود، این معنای نیت جشن میلاد است، پس این نیت، بدون شک خوب و قابل ستایش است.
دمياطی می‌گويد: نيكو است كه از جانب خود عقيقه کنیم؛ چنان‌چه در روايتی نقل شده كه رسول خدا از جانب خودش بعد از بعثت عقيقه انجام داد؛ ادعای نووی بر بطلان اين روايت مردود است، بلكه اين روايت، حديث حسن است.
حاشية إعانة الطالبين علی حل ألفاظ فتح المعين، دمیاطی، ج2، ص560.
مقدسی می‌گوید: «انس نقل می‌کند که پیامبر پس از مبعوث شدن به رسالت، از طرف خود عقیقه کردند، که سند این روایت صحیح است.»
الأحاديث المختارة، ضیاءالدین مقدسی، ج5، ص205.
مقاله: «پیامبر اکرم در سالگرد ولادتش، قربانی كرد»
بیهقی نقل می‌کند: رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) بعد از رسيدن به مقام نبوت، از جانب خودش عقيقه (قربانی) کرد.
سیوطی می‌نویسد: «ولادت پیامبر بزرگ‌ترین نعمت بر ما است و وفات ایشان بزرگ‌ترین مصیبت است و شریعت ما را مأمور به اظهار شکر نعمت کرده است و شریعت ما را مأمور به صبر در مصائب کرده است. هم‌چنین شارع امر کرده است که در ولادت عقیقه کنیم. عقیقه کردن نیز اظهار شکر و شادی است به جهت مولود.
نسائی نقل می‌کند: «از بهترین و با فضیلت‌ترین روزها، روز جمعه است. حضرت آدم در آن روز خلق شده است و در همین روز حضرت آدم وفات یافته است.»
سنن نسائی، نسائی، ج3، ص91.
سخاوی شروع برگزاری مراسم جشن میلاد پیامبر اکرم را بعد از قرن سوم می‌داند و می‌نویسد: تمامی مسلمانان در سراسر سرزمین‌های اسلامی و شهرهای بزرگ در ایام تولد پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) مراسم جشن و سرور برگزار می‌کنند و در همان شب‌ها با دادن صدقات مختلف و خواندن مولودی به جشن و شادی می‌‌پردازند.
سید حسن سید پورآذر یکی از مروجین فرقه احمدالحسن پس از 7 سال تبلیغ این فرقه به اشتباه خود پی برده و از این فرقه ضاله اعلام برائت کرد. سید حسن سید پور آذر که یکی از دوستان عباس فتحیه (دیگر مبلغ جریان احمدالحسن) بود در سال 1393 تحت تاثیر تبلیغ سوء دوست خود می‌شود و به این جریان می‌پیوندد.
هفته نیروی تشکر انتظامی، نمایندگان اقلیت های دینی از نیروی انتظامی
بهائیان در حالی به توبه امام زمان دروغین خود اعتراف می‌کنند که تقیۀ پیشوایان الهی در اصول دین، مسیر هدایت به گمراهی می‌برد. از طرفی فاصله‌ی بیش از هزار ساله (از شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام)) تا ظهور امام دوازدهم (علیه السلا
پیامبرنمای بهائیت یکی از دلایل حقانیت علی محمد باب را استقامت او در راه هدفش معرفی کرده است: «و دليل برهان ديگر که چون شمس (: خورشید) بين دلائل مشرق (: نورانی) است، استقامت آن جمال ازلی (: علی‌محمد باب) است بر امر الهی که با اينکه در سن شباب (: جوانی) بودند و امر
بهائیان برای توجیه ادعای دین آوری مدعی مهدویت خود، با توسل به بعضی از روایات اسلامی مدعی شده‌اند که امام دوازدهم شیعیان، مقام شارعیت و تشریع دینی جدید دارد.
اما در پاسخ باید گفت:
مبلّغان بهائی با استدلال به دو روایت مدعی شدند که اسم حضرت قائم نمی‌تواند «محمد» باشد.