ابن ابی‌هریره که از بزرگان مذهب شافعی به شمار می‌رود، به عنوان یکی از مدافعان بنی‌امیه با پیروی از اندیشه‌های امویان می‌نویسد: اگر بلند خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» جزء شعارهای شیعیان شده باشد، مستحب است به خاطر مخالفت با آنان «بسم الله الرحمن الرحیم» را آهسته بخوانیم.

نووی شافعی ضمن افضل دانستن دست راست برای انگشتر، در رد قول فورانی (که آن را که می‌گفت: به جهت مخالفت با شیعیان باید در دست چپ قرار داد) گفت: این عمل اگر هم از شعارهای شیعیان باشد، نباید به خاطر مخالفت با شیعیان، سنّت پیامبر را کنار بگذاریم و انگشتر را در دست چپ قرار دهیم.

عصمت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در امور دنیوی مبتنی بر دلایل عقلی و نقلی است. از آنجا که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با حقیقت موجودات در ارتباط است، در این صورت دچار خطا نمی‌شود. اشتباه زمانی که با تصویرهای ذهنی به دنبال کشف حقیقت بود. این مساله در آیات قرآن نیز تاکید شده است.

یکی از اختلافات بین شیعه و سنی در بحث اصول دین است که در سه مورد (توحید و نبوت و معاد) مشترک است، اما در امامت با ایشان مخالف است، چرا که برای شیعه امامت اصلی از اصول دین است که اهل سنت به آن اعتقاد ندارند. اما جالب توجه این‌که برخی از ایشان به آن اقرار دارند.

آیه مودت (23 سوره شوری) اجر رسالت پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را محبت اهل‌بیت (امام علی، حضرت زهرا، حسنین (علیهم‌السلام)) قرار داده است. این در حالی است که سوره شوری مکی است و ازدواج امام علی و حضرت زهرا پس از مکه است. در جواب باید گفت که برخی از آیات سوره شوری هم‌چون دیگر سور مدنی است.

به واقع باید چه کسانی را جانشین پس از پیامبر دانست؟ اهل‌سنت مدعی هستند که با توجه به روایت (یکون بعدی اثنی‌عشر خلیفه)، خلفا همان امویان هستند که هرج و مرج نیز در پایان حکومت ایشان بوده است. این در حالی است که هرج و مرج و خونریزی در اواسط حکومت آن‌ها بوده است و این روایت بر دوازده امام قابل تطبیق است.