بعد از این‌که همه علمای اسلامی عمامه بر سر داشتن را از جمله سنت‌های رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دانستند، در نماز حَنک انداختن را نیز از سنت‌های پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌دانند، اما تعصب نا به جا، برخی از اهل‌سنت را بر آن داشته تا خود را از اجرای این سنت نبوی محروم سازند.
عبدالرحیم بن حسین عراقی معروف به حافظ عراقی ضمن پذیرش و تأیید مطابقت نحوه حنک انداختن عالمان شیعه با سنت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، با تأثیر از تفکرات امویان و ابن‌تیمیه، مهم‌ترین دلیل خود برای رد این عمل را موافقت شیعیان با این سنت بیان می‌کند و می‌نویسد: «چون این‌گونه حنک انداختن از شعارهای شیعیان است، شایسته است اهل سنت از آن اجتناب کنند، تا به شیعیان شباهت پیدا نکنند.»[1]

پی‌نوشت:

[1]. علامه امینی، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه قم، ج10، ص300