علامه حلی در کتاب «منهاج الکرامة فی معرفة الامامة» یکی از روایاتی را که عنوان دلیل بر حقانیت عقیده شیعه در مورد امامت امیرالمومنین (علیه‌السلام) می‌آورد روایتی است که مشهور به «معرفت امام» است.

در منابع اهل‌سنت آمده پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده‌اند:
«کلُّ المسلمِ علی المسلمِ حرامٌ دمُه و مالُه و عِرضُه.»
«خون، مال، ناموس و همه چیز مسلمان بر مسلمان حرام است.»
احمد بن حنبل، مسند، مؤسسة الرسالة، ج۱۳ ص۱۵۹.

سرکرده وهابیت ابن‌تیمیه حرّانی در برابر روایت «عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ، وَالْحَقُّ مَعَهُ» به شدت موضع گرفته و گفته: «این سخن روافض (شیعیان) که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده: «علی با حق و حق با علی است و این دو هرگز از هم جدا نمی‌شوند، و در کنار حوض بر من وارد می‌شوند» از بزرگ‌ترین دروغ‌ها و ن

با وجود آن‌که حدیث غدیر با الفاظ مختلف، سندها و طرق متعدد به حدّ تواتر روایت گردیده، اما از آن‌جا که اعتراف کامل و صریح به این روایت، باعث زیر سؤال رفتن اساس مذهب مخالفان اعتقادی شیعه می‌گردد، همواره این حدیث، مورد تاخت و تاز شبهه‌گران قرار گرفته که از باب نمونه: ابن تیمیه از ابن حزم اندلسی دربار

آیه ولایت از آیاتی است که در شأن امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) نازل شده است. اکثر مفسرین اهل سنت به عنوان یکی از مصادیق «و هم راکعون» پذیرفته‌اند که آن شخص امام علی (علیه‌السلام) باشد.

طبق نقل بزرگان اهل سنت، اسماء دختر ابوبکر در سال اول هجری، ۲۷ سال داشته است، وی در سال ۷۳ از دنیا رفته است و سن او در آن زمان صد ساله بوده است.
«وکانت اسن من عائشه، و هی اختها لابیها؛ ... ولدت قبل التاریخ بسبع وعشرین سنة.»