سلفیت و وهابیت
رفتار و برخورد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با برگزاری مراسم عزاداری، حزن و اندوه آن حضرت از وقوع برخی حوادث، ابراز تألم از تلخی و ناگواری حوادث آینده، گریه آن حضرت در مرگ عده‌ای و سفارش به برگزاری مجالس عزا نه تنها مشروعیت عزاداری که وهابیان با آن مخالفند را اثبات می‌کند، بلکه استحباب و رجحان آن را نیز ثابت می‌کند.
یکی از موضوعات و مسائل اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله نذر است. وهابیان معتقدند نذر کردن پول، روغن، شمع و حیوان برای صاحبان قبور و مشاهد مشرفه حرام است. این در حالی که با مراجعه به تاریخ نمونه‌های متعددی از نذرهای مسلمانان برای انبیا الهی، اولیا، عالمان و صالحان برمی‌خوریم که نشان می‌دهد این عمل امری رایج بوده است
رفتار و برخورد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با برگزاری مراسم عزاداری، حزن و اندوه آن حضرت از وقوع برخی حوادث، ابراز تألم از تلخی و ناگواری حوادث آینده، گریه آن حضرت در مرگ عده‌ای و سفارش به برگزاری مجالس عزا نه تنها مشروعیت عزاداری که وهابیان با آن مخالفند را اثبات می‌کند، بلکه استحباب و رجحان آن را نیز ثابت می‌کند.
یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «سوگواری و عزاداری» است. وهابیان هر چند با استناد به گریه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در مرگ فرزندش ابراهیم، اصل گریه کردن بر اموات و اشک ریختن در غم فراق عزیزان را پذیرفته‌اند؛ اما برگزاری مراسم عزاداری و سوگواری را بدعت می‌دانند.
وهابیان هر چند اصل گریه کردن بر اموات و اشک ریختن در غم فراق عزیزان را پذیرفته‌اند؛ اما برگزاری مراسم عزاداری را بدعت می‌دانند. این در حالی است که ابن کثیر با اشاره به گریه و عزاداری مردم در مرگ ابن‌تیمیه می‌نویسد: صدای گریه و ناله مردم در مرگ ابن‌تیمیه بلند بود. اهالی روستاهای دمشق در تشییع جنازه ابن‌تیمیه حاضر شده بودند.
سلفیه تکفیری به جای اینکه آمریکا و اسرائیل را دشمن اصلی خود بداند به دشمنی با حاکمان و مردم کشورهای اسلامی پرداخته است. از این رو بیشترین آسیب را به مسلمانان زده است.
یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «سوگواری و عزاداری» است. وهابیان هر چند با استناد به گریه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در مرگ فرزندش ابراهیم، اصل گریه کردن بر اموات و اشک ریختن در غم فراق عزیزان را پذیرفته‌اند؛ اما برگزاری مراسم عزاداری و سوگواری را بدعت می‌دانند.
متاسفانه مظاهر شیطان پرستی در اراضی اسلامی و مخصوصا در مکه مکرمه و اراضی آن مانند سرزمین عرفات با همکاری ناآگاهانه و نابخردانه حکومت وهابی آل سعود، در ساختمان سازی‌هایی که در اماکن مانند بنایی که بر فراز جبل الرحمه ساخته شده، نشر شده است.
وهابیت با رهاسازی میمون‌های دست آموز در اطراف غار حرا، در صدد هستند محل و عبادت‌گاه آخرین فرستاده خدا را از نظرها بیندازند و حال آنکه آن مکان به جهت اولین مکان نزول وحی در زمان حیات پیامبر اسلام دارای ارزش و اهمیت خاص است.
اعتقادات باید از مسیر درست آن به باورهای دینی تبدیل گردد وگرنه از ناحیه‌ای دیگر باعث ضربه به اعتقادات خواهد شد. مثال آن روایت جعلی در مورد ارزش روز عرفه است که به جسمانیت خداوند ختم شده است.
خداوندی که همواره باید در آسمان دنیا باشد تا پاسی از شب را در هر نیمکره زمین باشد قطعا نمی‌تواند هر شب از جایی به آسمان دنیا بیاید و این دلیلی است بر بطلان بعضی احادیث و روایات ساختگی که به پیامبر نسبت می‌دهند.
اعتقاد به جسمانیت خداوند موضوعی است که بدون در نظر گرفتن پیامدهای منفی آن از سوی بعضی فرقه هایی که خود را منسوب به اسلام می‌دانند نشر می‌شود.
شبهه‌ای که مخالفین ومعاندین بر مذهب تشیع وارد می‌کنند: می‌گویند درکتب روایی شیعه تناقض و اختلاف فاحش به وفور یافت می‌شود و برای تایید حرفشان نقل قولی هم از عالم بزرگ شیعه می‌آورند، مانند کلام شیخ طوسی در مقدمه‌ی کتابش به نام « تهذیب الاحکام » در حالی که معاندین با تقطیع مطلب قضیه را به نفع خود وارونه جلوه داده اند چون در مقدمه کتاب، شیخ طوسی علت نقل وشبهه شدن تعارض احادیث وحل مشکل را کاملا توضیح می‌دهد.
ابن تیمیه حرانی سرسلسله وهابیت وجود بعضی از اعضای بدن انسان را برای خداوند کمال دانسته و بعضی دیگر را برای خداوند نقص می‌داند!