در برخی روایان که از جانب ابوهریره به پیامبر گرامی اسلام نسبت داه شده آمده است که خداوند در پاسی از شب به آسمان دنیا آمده و با بندگانش نجوا می‌کند به اینکه: «... کیست که به خدای غنی عادل قرض دهد؟» [1] افزون بر آن روایتی در شأن و منزلت عرفه (که یکی از روزهای بسیار در مهم در طول سال بوده و اعمال مخصوصی نیز برای حاجیانی که به مناسک حج مشغول هستند، دارد) به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نسبت داده‌اند که بیان می‌دارد: «عایشه گوید پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: خداوند هیچ روزی به اندازه روز عرفه، از بندگانش نمی‌آمرزد؛ در آن روز خداوند پایین آمده ونزدیک بندگان خویش قرار گرفته، با آنان بر ملائکه مباهات می‌کند...» [2]
ایشان با بیان این روایت به زعم خود خواسته‌اند تا اهمیت روز عرفه و میزان کثرت بخشودگی خداوند در این روز را ثابت نمایند اما غافل از این‌که برای خداوند مکان فرض نمودند و اینکه خدا از مکانی به مکان دیگر (آسمان دنیا) در رفت و آمد باشد.
بطلان این روایت و گردش خداوند در بین عوالم بدین شکلی که در این روایت جعلی بیان شد حاکی از تجسیم خداوند بوده و محدودکردن پروردگار عالم در یک مکان خاص است که برای اشراف به دیگر مخلوقاتش می‌باید به مکان دیگر نقل مکان کند.

پی‌نوشت:
[1]. مسلم، صحیح مسلم، دار احداء التراث العربی، بیروت، ج1، ص123
[2]. مسلم، صحیح مسلم، دار احداء التراث العربی، بیروت، ج2، ص178